07-06-2014, dag 059
De rit door het "Great Smoky Mountains NP" werd een mooie rit met mooie uitzichten, maar ook met dreigende regen. Het was warm weer.
Verslechterend weer weerhield ons verder omhoog naar één van de hoge toppen in dat berggebied te rijden. Het uitzicht zou verborgen blijven.

Great Smoky Mountains NP, ingang

Great Smoky Mountains NP, mooi uitzicht

We reden verder door het nationale park in westelijk richting. Buiten de parkgrenzen begon een enorme kermis, dat Gatlinburg heette. Deze stad barstte op deze zaterdag uit zijn voegen van de toeristen, de stad leek op één groot attractiepark. Wij hebben zo snel mogelijk gemaakt dat we weg kwamen.
Na een paar stops onderweg, kwamen we 's avonds aan in Nashville, Tennessee.
Onderweg, westelijk van de stad Chattanooga, kwamen we in de volgende tijdzone terecht en werd onze dag een uur langer. Het verschil met Nederland in de zomertijd is dan opgelopen tot zeven uur.

Op een camping, aan de rand van Nashville, vonden we zowaar nog een vrij plekje. Twee eerder bezochte campings waren al vol. We werden op deze camping weer verblijd met een stevige onweersbui. Nadat deze bui was weggedreven (wij niet), bleef het nog enkele uren verderop onweren. Van onder onze luifel hadden we mooi zicht op dat flitsend schouwspel.

Nashville, avondrood

08-06-2014, dag 060
Een medekampeerder vertelde ons dat de beste manier om wat van de Country Music cultuur te beleven, was met een shuttle-bus vanaf de camping de stad in te gaan. Muzikale activiteiten zouden te vinden zijn rond Broadway en tussen 2nd Street en 5th Street.
We hadden geluk, er was een jaarlijks Country Music festival in de stad en dat werd grotendeels op straat gehouden. Er waren veel podiums van klein tot heel groot. Het was jammer dat we niet meer zo thuis zijn in deze muziek. De namen van de optredende artiesten waren onbekend voor ons.

Nashville, bekende gitarist! .... wie kent hem niet?

Nashville, klein podium voor een klein publiek

Nashville, groot podium voor een groot publiek

Na afloop vonden we de shuttle-bus op de afgesproken tijd en plaats terug en deze bracht ons weer terug naar de camping. Op deze manier hebben we een heel leuk bezoek aan Nashville gebracht. Een uitstapje aan het befaamde "Grand Ole Opry" zat er niet in omdat er op zondag- en maandagavonden geen optredens waren.

09-06-2014, dag 061
Nashville ligt dichtbij het einde van een parkweg. Het is de "Natchez Trace Parkway", er is geen beter benaming dan parkweg voor deze route. Het is een landschappelijk prachtige route en omdat er geen huizen en bedrijven langs staan, komt het een beetje onaards over. De route begint bij de stad Natchez in de staat Mississippi en loopt via de staat Alabama helemaal naar Nashville in Tennessee. Deze parkweg is 444 miles lang.
Deze keurig aangelegde en onderhouden route leidde ons langs allerlei historische en prehistorische plekken. Onderweg moesten we de rivier de Tennessee oversteken en er werd een ferry aangekondigd. Deze ferry hoort intussen ook tot de historie van de parkweg, want er ligt tegenwoordig een brug.

Natchez Trace Parkway, wat is dat ontzettend netjes!

Natchez Trace Parkway, Bear Creek Mound (grafheuvel)

Dichtbij de geboorteplaats van Elvis (Tupelo, MS) kampeerden we in het TomBigbee State Park. De rangers waren 's middags na vijf uur al vertrokken. We betaalden met een envelop met onze gegevens erop genoteerd en geld erin en stopten deze envelop in een "honour-box" bij de ingang van het park.
We hadden nauwelijks kamp gemaakt of het begon te stortregenen en te onweren.

10-06-2014, dag 062
Tegen de tijd dat we opstonden, regende het weer of nog steeds. We hebben de spullen nat en klam ingepakt. We hadden weer snel de Natchez Trace Parkway teruggevonden en reden verder in zuidwestelijke richting, in de richting van Natchez.

Natchez Trace Parkway, Pharr Mounds (grafheuvels)

Natchez Trace Parkway, paddestoelen	Natchez Trace Parkway, paddestoel

Natchez Trace Parkway, paddestoel	Natchez Trace Parkway, paddestoelen

Na een uur of wat, we hadden ongeveer de helft van de 444 mijl gereden, vonden we het genoeg. Het begon saai te worden. Via de bewoonde wereld reden we verder naar het zuiden. Ook deze wegen werden op gegeven ogenblik erg saai. Het waren de eerste wegen, die we tegenkwamen, die kaarsrecht door het landschap aangelegd waren.
Het weer bleef slecht en onderweg hebben we erg veel regen gehad. Tegen het einde van de middag vlak voor we een camping bereikten, werd het droog en begon de zon te schijnen.
We beseften dat het nog maar een paar honderd kilometer naar New Orleans was en dus naar de Golf van Mexico. Hoe onwerkelijk was dat eigenlijk?

Op de camping konden we nog tijdig de natte spullen drogen voor het opnieuw zou gaan onweren. En dat onweer kwam er . . . . het was een oranje-gele muur van water en stof die zich over ons uitstortte. Wij zaten onder onze grote luifel achter op de auto en het water gutste zo hard uit de hemel dat er ongeveer per seconde een emmer water door de storm weer van het luifel werd afgezwiept. Wij hielden het niet helemaal droog, maar de luifel en de auto met omhoog gezet dak bleven keurig overeind. We waren dus duidelijk in "Tornado-alley" aangekomen.
Na een kwartier nam de kracht van de storm af, maar het bleef vrijwel de hele nacht onweren.

11-06-2014, dag 063
De volgende ochtend scheen de zon weer. We zetten koers naar New Orleans.

Afslag links naar New Orleans

Onderweg deden we weer een toeristenbureau aan, omdat we de grens met Louisiana waren gepasseerd. Daar ontvingen we de benodigde informatie vooral over New Orleans en Lafayette en men had er een goede wegenkaart voor ons. Buiten gekomen had onze GeoCruiser inmiddels een hele fanclub verzameld. Er werden volop foto's gemaakt en we hadden heel wat uit te leggen aan vijf Amerikanen. De reacties waren zoals iedere keer, er was ongeloof en enthousiasme.
Ongeveer 150 km voor New Orleans kwamen we duidelijk terecht in de Mississippi-delta, we kwamen in de moerassen (bayous) terecht. De weg ging omhoog en stond op betonnen palen en we passeerden "Lake Pontchartrain" dat ten noorden van New Orleans ligt. Het is goed dat alligators geen palen kunnen klimmen.

Bayou langs de snelweg I-55

Trein uit New Orleans

Interstate 55 op poten in de bayou

Aan de rand van New Orleans, ongeveer 14 mijl westelijk van het centrum, vonden we een KOA-camping. Er was zelfs een gratis shuttle naar "the French Quarter" in New Orleans.
Op de camping spraken we een tijd met andere kampeerders, het waren Chuck en zijn vrouw Nadine, uit New Jersey. Chuck was erg benieuwd naar onze Spot
(zie: Spot GPS Messenger).

12-06-2014, dag 064
's Morgens, even voor negenen, moesten we ons voor de shuttle bij de KOA-receptie melden. Na een rit van drie kwartier werden we bij de Franse wijk aan de oever van de Mississippi afgezet. We spraken af wanneer we daar zouden worden afgehaald.

New Orleans, vuurtoren aan de Mississippi	New Orleans, radarboot "Natchez"

We maakten een riviertocht over de Mississippi-rivier op de laatste nog varende, door stoom aangedreven, radarboot. Onderweg was er jazz-muziek, als extra werd er nog op het schip muziek gemaakt op het stoomorgel.

Jazz muzikanten	Stoomorgel

Een verteller deed onderweg zijn werk en vertelde de opvarenden allerlei wetenswaardigheden. In het restaurant konden we een lunch kopen. Wij hadden een mooi plekje aan de reling, onder een hoger liggende gangboord en zo hadden we volop uitzicht met schaduw. We hebben er allebei heerlijk van genoten, we kwamen helemaal in de sfeer van de "Big Easy".

New Orleans, St. Louis Cathedral

Skyline van New Orleans, gezien vanaf de Mississippi.

Mississippi-bruggen van New Orleans

Radarboot de "Natchez"	De schoepen van de radarboot in bedrijf

Machinekamer van de radarboot	Machinekamer van de radarboot

Na een tocht van twee en een half uur legde de boot weer aan, aan de kade van vertrek. De temperatuur was intussen opgelopen tot 35° Celsius. Het was te heet om naar de Franse wijk te gaan, dat bewaarden we voor later op de middag.

New Orleans, straatartiesten

New Orleans, straatartiest met de meeste aandacht; hij stond een kwartier lang stil

Eerst bezochten we het zeeaquarium. Daar hebben we prachtige vissen en andere zee- en rivierbewoners gezien.

New Orleans, zeeaquarium

New Orleans, zeeaquarium

New Orleans, zeeaquarium

New Orleans, zeeaquarium

New Orleans, zeeaquarium zeepaardje

Tot slot van ons dagje uit in New Orleans bezochten we "the French Quarter". We hadden een goede plattegrond en instructies gekregen en we wisten waar je veilig kon wandelen en waar je vooral niet heen moest gaan. We liepen door de welbekende straten van de Franse wijk, die we in zoveel films en televisieseries hebben gezien. Er was onder anderen een straat waar alle kunstgaleries waren, dan was er een straat met allemaal sieraden- en antiek winkels, een straat met restaurants en er was een straat met allerlei bars en etablissementen van minder legale aard. En natuurlijk waren er volop souvenirshops.

New Orleans, French Quarter, toeristen

New Orleans, French Quarter en St. Louis Cathedral

New Orleans, French Quarter, hoekpandje

New Orleans, French Quarter, hoekpandje

New Orleans, French Quarter, balkon

New Orleans, French Quarter, pandje

Door de dag heen hebben we onszelf goed verzorgd en hebben we regelmatig een hapje en een drankje gebruikt. Op straat en uit de verschillende kroegen hebben we allerlei jazz-muziek gehoord en gezien, zelfs de Zydeco (Cajun-music) was er aanwezig.

New Orleans, French Quarter, straatmuzikanten

De shuttle bracht ons aan het begin van de avond weer terug naar de camping. Het weer heeft de hele dag meegewerkt.

Route van Cherokee in North-Carolina naar New Orleans, Louisiana

Overzichtskaart van onze reis tot zover