24-05-2014, dag 045
Langs een andere route verlieten we Acadia NP. De uitzichten waren prachtig, maar de natuur was op sommige plekken nog in diepe rust. We verlieten de kust en reden westwaarts over interstate 2.
Deze dag hebben we de natuur zien veranderen in een toestand van winterslaap tot en met een helemaal uitgelopen natuur. Zo zagen we het in één dag voorjaar worden. Dat werd niet veroorzaakt door naar het zuiden te rijden, maar we verlieten de koude golfstroom in de Atlantische Oceaan.
In de White Mountains, net over de grens in New Hampshire, vonden we een goede camping. We werden enthousiast door gastvrouw en gastheer (in eigen brandweerauto) ontvangen. In de huiskamer voor volwassenen konden we weer eens op ons gemak met onze kinderen skypen.

Privé brandweerauto

25-05-2014, dag 046
Vroeg op onze rit, in de White Mountains, reden we langs Mount Washington, een berg van ca. 2000 m hoogte. We reden verder in westelijk richting naar het Adirondack gebergte.

Mount Washington, White Mountains

Strandcamping van Lake Tupper, Adirondacks (NY)

26-05-2014, dag 047
Er stonden 3 studenten met hun tentjes aan de oever van het meer. Het waren Canadezen, die door de Adirondacks fietsten. Ze kwamen een voor een even praten over onze auto.
Na een afdaling uit dit gebergte in zuidelijke richting kwamen we in de omgeving van Lake Ontario terecht. Zuidelijk daarvan loopt een tolweg, maar die hebben we gemeden. Wij hebben met wat moeite kleine stukjes van het Erie Canal en de Erie River gevonden.

Erie River

In één van de stadjes onderweg bij het Erie Meer konden we naar links afslaan naar Peru en rechtdoor rijden naar Mexico, dus kozen wij maar voor rechtsaf. De keuzes die we volgens die wegwijzer konden maken, kwamen minstens een jaar te vroeg tijdens deze reis.
Zoals vaker gaf het vinden van een camping moeilijkheden, ze waren er bijna niet. In de streek zuidelijk van Lake Ontario reden we ineens tussen de bloeiende fruitboomgaarden en de wijngaarden. De temperaturen waren gestegen tot boven de 30° Celsius. Eindelijk hadden we warm en aangenaam weer. In Canandaigua (Finger Lake district) vonden we een KOA-camping. We konden voor het eerst die avond zonder trui buiten zitten.

28-05-2014, dag 049
Bij Walmart kochten we weer een kooktoestel met dubbele brander. De vorige nieuwe aanwinst van Coleman wilde niet branden en was ook nog eens lek. Het was zonde van de $100,- maar dat apparaat verdween ongebruikt zo bij het afval. Deze keer kochten we een gaskooktoestel van Ozark, de eerste ervaringen waren goed.
We hebben bij deze superstore gelijk maar de rest van de boodschappen gedaan.
In een stadje in de buurt van de Niagara-watervallen vonden we een aardige camping. De mensen van de camping ontvingen ons hartelijk.
Het was die dag koud gebleven en we kropen die avond vroeg in de slaapzak.

Kamperen aan het water

29-05-2014, dag 050
Het was nog geen uur rijden naar de Niagara watervallen. Voor een bezoek aan de watervallen kregen we van verschillende mensen verschillende adviezen. Het kwam steeds neer op een dure onderneming. Wij wilden alleen de watervallen en het monument van Nikola Tesla zien.
Het monument voor Tesla stond daar, omdat hij de waterkrachtcentrale voor de Niagara watervallen heeft ontworpen. Voor Rob is hij één van de grootste uitvinders aller tijden en helaas is hij nog steeds miskend. Weinig mensen weten dat hij de uitvinder was van de wisselstroom en de vrije energie, nog minder mensen weten dat één van de SI-eenheden naar hem is vernoemd. Naast de gram, de meter, de Volt en de Ampère is er onder andere de Tesla. T is de eenheid voor een bepaalde vorm van magnetisme.

Niagara monument

Monument voor Nikola Tesla

De watervallen waren overweldigend. Het snel voortrazende water dat met een donderend geweld naar beneden stort, is fantastisch om te zien en te horen. We hebben ervan genoten. Het was leuk om te zien hoe andere mensen zich verdringen om foto's te maken, van de watervallen, van elkaar en natuurlijk van zichzelf met de watervallen. We hebben er heel wat opvallend geklede mensen zien rondlopen.

Niagara watervallen

Niagara watervallen

Niagara watervallen

Niagara watervallen

Niagara watervallen

Niagara watervallen trekken bezoekers uit binnen- en buitenland

De Canadese kant van de watervallen hebben we niet bezocht, je hebt er wel een frontale uitkijk op de watervallen. Gezien alle moeite die we hebben gehad om visa voor de USA te krijgen, zijn we zuinig geworden op onze visa en hebben we het niet gewaagd dit uitstapje van een dagje naar Canada te maken.
Terug op de camping in Lockport hebben we hout gekocht voor een kampvuur, dat maakte de avond een stukje gezelliger.

... en 's avonds stoken we een kampvuurtje

30-05-2014, dag 051
Tot Canandaigua reden we vrijwel dezelfde weg als een paar dagen ervoor. Via Geneva gingen we in zuidelijke richting langs de westoever van één van de Fingerlakes, het Seneca Lake. Met een rit langs het meer waar stadjes liggen met namen als Geneva, Dresden, Lima, Denver en Dundee maak je er tegelijk een vreemde geografische hink-stap-sprong.

Seneca Lake

Tussen Watkins Glen en Corning vonden we weer een KOA-kampground. Wij pasten met onze eenvoudige kampeerwensen buiten het normale patroon en werden flink afgezet. Na het afrekenen moesten we nog een document ondertekenen dat je geen vreemd kampvuurhout had meegenomen, dat je geen verstekelingen aan boord had, enz.
We hebben in ieder geval weer een kampvuurtje gestookt; met ter plekke gekocht hout.

31-05-2014, dag 052
Het was een korte rit naar het Glass Museum in Corning. We hebben daar erg mooie glazen voorwerpen gezien. Er was veel historisch glas en er was hedendaagse kunst, vormgegeven in glas. Je kon er naar een demonstratie glasblazen kijken. Daarnaast was het mogelijk zelf met gloeiend glas aan de slag te gaan.

Corning, glasmuseum

Corning, moderne glaskunst	Corning, moderne glaskunst

Corning, moderne glaskunst

Corning, historisch glas	Corning, historisch glas	Corning, historisch glas

Corning, moderne glaskunst

Na een rit door de prachtige en beboste bergen van Pennsylvania bezochten we de "Grand Canyon van Pennsylvania". Het was een heel erg mooie, diepe en begroeide kloof. We boften niet met het zien van grote roofvogels.

Grand Canyon van Pennsylvania

Grand Canyon van Pennsylvania

Na dit bezoek reden we verder naar een camping in Loganton (PA).

01-06-2014, dag 053
De afgelopen week waren we verscheidene keren verkeersborden tegen gekomen waarmee werd gewaarschuwd voor paarden met koetsjes op de weg. Waarschijnlijk waren dat de koetsjes van Amish en/of Mennonieten. We maakten een omweg naar Ephrata (PA), om deze cultuur van dichterbij te kunnen bekijken. Helaas bleef het bij een paar koetsjes in het verkeer.
Het was zondag, dus dan houden zij geen markten en verkopen ze niets. We wilden daar verder niet nog één of twee dagen op wachten. Onze tocht ging verder in zuidelijke richting.

Verkeersbord	Ephrata, koets

Ephrata, koets

Ephrata, koets

In Gardner, PA, niet ver van Gettysburg, hebben we de nacht doorgebracht op een verouderde camping.

02-06-2014, dag 054
Het volgende doel in deze reis was het Shenandoah NP in Virginia. Onderweg daar naar toe passeerden we de slagvelden van de Amerikaanse Burgeroorlog. In Gettysburg is de grootste veldslag gehouden. Wij kunnen niet tegen de slechte energieën, die daar nog steeds van die gevechten kunnen hangen en daarom hebben we deze plekken niet bezocht.

In ditzelfde gebied passeerden we binnen een klein aantal mijlen een paar keer staatsgrenzen. Vanuit Pennsylvania reden we via Maryland en West-Virginia naar Virginia. Langs de weg zie je steeds weer andere verkeersborden met geboden en verboden van de betreffende staten.

GeoCruiser in het Shenandoah NP

Shenandoah NP, Skyline Drive

Shenandoah NP, even de rug rechten

Shenandoah NP, Skyline Drive en de Blue Ridge Mountains

Shenandoah NP, vanaf de Skyline Drive

De route in het nationale park is ongeveer 165 km lang en halverwege hebben we voor twee overnachtingen een camping bezocht.
Het was een vreemde gewaarwording, als je daar rustig bezig bent, en er herten op nog geen twee meter afstand komen grazen. Naast witstaart herten leven hier in het wild coyotes, wasberen, vossen, lynxen, stinkdieren, groundhogs (grote marmot) en zwarte beren. We moesten alle etenswaren goed afgesloten in de auto opslaan. Behalve afval moesten we zelfs afwaswater wegbrengen naar een geschikte afvoerplaats.

Shenandoah NP, witstaart herten te gast op de camping

Shenandoah NP, witstaart herten

Opnieuw had onze kampeerauto veel belangstelling van de aanwezige kampeerders.

04-06-2014, dag 056
We reden verder, het had geen zin meer de bergtoppenroute te blijven volgen, omdat regen het uitzicht belemmerde. Via een omweg reden we over de snelweg in de richting van de Smoky Mountains. Na een rit van bijna 500 km stopten we in Jonesbourough. Langs een mooie rivier kampeerden we in het voorgebergte van de Smoky Mountains. Die avond werden we getrakteerd op een onweersbui. 's Nachts spookte het onweer in de buurt, maar wij hielden het verder droog.

05-06-2014, dag 057
De voorraden raakten op dus moesten we die aanvullen. We reden door de Smoky Mountains van de westkant naar de oostkant en we hebben een paar flinke plensbuien over ons heen gekregen. Het was opnieuw niet mogelijk de rit over de bergtoppen te rijden, want er was geen uitzicht.

Slecht weer in de Smoky Mountains

Slecht weer in de Smoky Mountains

Na de staatsgrensovergang bezochten we het toeristencentrum van de volgende staat, we waren aangekomen in North Carolina. Steeds vragen we naar een gratis wegenkaart van de staat en de nodige toeristeninformatie van de streek die we wilden bezoeken. In deze staat wilden we naar het indianengebied van de Cherokee-indianen en naar het Great Smoky Mountains NP. Daar kregen we de nodige informatie over.
In de buurt van het stadje Cherokee vonden we weer een camping.

06-06-2014, dag 058
Deze dag besteedden we aan de cultuur van de Cherokee-indianen. In Cherokee bezochten we eerst het museum van deze indianen. Rob werd er verrast door de slechte energie in dat museum. Om ervoor te zorgen dat hij niet onderuit zou gaan, moest hij maken dat hij wegkwam. Dat was erg jammer want de informatie was erg boeiend. Na ruim een uur ging het weer wat beter en zijn we verder gegaan.
We bezochten, Cherokee Village, een dorp zoals de indianen in het verleden bewoonden. Hier konden we zien hoe de Cherokee leefden, welke dagelijkse werkzaamheden werden verricht en hoe men overleg voerde tussen de zeven verschillende clans van deze indianenstam. Tot slot kregen we een aantal dansen te zien.

Cherokee village, handwerk	Cherokee village, handwerk

Cherokee village, handwerk	Cherokee village, handwerk

Cherokee village, potten bakken	Cherokee village, potten

Cherokee village, boog maken	Cherokee village, blaaspijp geschoten en raak

Cherokee village, opslag voor gedroogde huiden

Cherokee village, indiaanse vrouw poseert voor de foto

Cherokee village, boot maken met vuur

Cherokee village, gemeenschapshuis

Cherokee village, dans

Cherokee village, dans

Cherokee village, dans

Cherokee village, dans en met plezier

Cherokee village, dans

We hebben een erg goede indruk gekregen over het leven van deze mensen, een paar honderd jaar geleden.
Het was verbazend hoeveel souvenirwinkels dezelfde handel probeerden te verkopen. Het waren er tientallen. Een kopje koffie was nergens te krijgen.

Net buiten Cherokee vonden we een andere camping om er de nacht door te brengen. Het was een camping in een mooi bos. Zoals vaker lieten de toiletgebouwen te wensen over.

Rob wilden zijn handen even wassen na toiletbezoek. Dat lukte, maar er was geen handendroogblazer en er waren geen papieren handdoekjes. Buiten gekomen hing daar de Amerikaanse vlag voor het grijpen . . . . toch maar niet gedaan.

Route van Acadia NP in Maine naar Cherokee in North-Carolina

Overzichtskaart van onze reis tot zover