Het noorden van Griekenland is eigenlijk niet de moeite om er doorheen te rijden. Zeker niet in de hittegolf, die we al een paar dagen meemaakten. We reden naar Kalambaka. Dit ligt vrij centraal op het vaste land van Griekenland. In Kalambaka zijn een aantal rotszuilen; deze steken honderden meters boven de omgeving uit. Op een aantal van die zuilen liggen kloosters, dit zijn de Meteora-kloosters. Wij wilden er daar één van bezoeken. Bij Kalambaka vonden we een camping met lekker veel schaduw en zonder hurktoiletten.

Meteora, in de verte

Meteora, in de verte

In Kalambaka namen we weer een rustdag, dat beviel ons goed. Het was ten slotte vakantie. We deden wel even boodschappen bij de Lidl en terug op de camping lag er ook nog een stokbrood klaar bij de receptie.
Bij het zwembad hebben we genoten van een koud biertje (alleen maar Amstel bier) en een lekker ijsje.

15 juni
Na de rustdag in Kalambaka was het weer tijd voor actie. We reden naar Meteora. We hadden gedacht een heel stuk te moeten klimmen, maar een van de kloosters was met de auto bereikbaar. De andere kloosters kon je alleen na een lange klimtocht bereiken. We maakten het onszelf gemakkelijk en bezochten het best toegankelijke klooster.
Vrouwen die in een broek liepen, kregen een omslagrok aan en mannen met korte broeken moesten ook de benen bedekken.
We waren onder de indruk van hetgeen we in het klooster hebben gezien. We waren ook onder de indruk van de beleving van het Grieks-orthodoxe geloof door de bezoekers. We waren blij dat we een kleine dienst hebben kunnen meemaken. Meteora was zeker een bezoek waard.

GeoCruiser in Kalambaka

Meteora

Meteora	Kalambaka

Na dit bezoek stapten we in de auto voor een volgende grote rit. Delphi was deze dag ons doel. Het werd een afwisselende rit. We reden over smalle wegen met veel haarspeldbochten en we hebben ook stukken snelweg gereden. Even buiten Delphi, met uitzicht op het stadje Itea aan de Golf van Korinthe, vonden we een mooie camping. Deze lag op enkele honderden meters hoogte. We konden vanaf de camping de Peloponnesos zien liggen. Deze camping, Camping Chrissa, had als extra, dat veel plekken een overkapping hebben met rieten schermen. Dat maakt de hitte een stuk dragelijker. Een nadeel is dat er heel veel ongedierte van de schermen naar beneden valt, dus je moet wel onder een luifel gaan zitten.
Na deze rit namen we weer een rustdag. We hebben heerlijk van het uitzicht zitten genieten. 's Avonds hebben we ons zelf getrakteerd op een etentje in het restaurant op de camping.

GeoCruiser, Delphi, Camping Chrissa	Camping Chrissa, onder een afdak

Camping Chrissa met uitzicht	Camping Chrissa, uitzicht op Itea

17 juni
Na ons vertrek van de camping reden we naar Delphi, naar het archeologisch museum. Daar waren prachtige voorwerpen, beelden en delen van tempels e.d. die tentoongesteld werden. Het pronkstuk van het museum is "de Wagenmenner" een bronzen standbeeld, erg mooi gedetailleerd. We mochten fotograferen in het museum, als we maar niet flitsten.

Delphi, museum

Delphi, museum

Delphi, museum	Sphinx van Naxos

De Wagenmenner	Delphi, museum

Delphi, de Wagenmenner

Delphi, museum

Delphi, museum

Na het museum bezochten we de naastliggende plaats waar de ruines van het vroegere Delphi nog te zien zijn. Naast de restanten van diverse tempels is er een rots waaronder in vervlogen tijden het Orakel van Delphi werd geraadpleegd. Wat hoger tegen de bergwand op ligt nog een groot amfitheater. Deze hebben we nog bekeken. We zijn niet nog hoger geklommen om ook nog het stadium te bekijken. Het was al te heet voor een dergelijk beklimming.
Heel veel toeristen kwamen met busladingen daar terecht: Amerikanen, Italianen en natuurlijk weer de rumoerige en arrogante Japanners.

Delphi, Tempel van Apollo	Delphi, Rots van Sibille

Delphi

Delphi	Delphi, Tempel van Apollo

Delphi, Tempel van Apollo

Delphi

Delphi, Schathuis van Athene	Delphi, Amphitheater

Nadat wij gezien hadden wat we wilden zien, zijn we verder gegaan. We zijn naar Athene gereden. Voor een deel reden we snelwegen en vanaf de voorsteden van Athene kwamen we in flinke files terecht.
Het was ons al opgevallen dat de Griekse chauffeurs zich weinig van verkeersregels aantrekken en hoe dichter bij de hoofdstad je komt des te erger men zich in het verkeer misdraagt. Tweebaanswegen worden net zo gemakkelijk als vierbaanswegen gebruikt. Iedereen wil je daar inhalen, ook al is er geen ruimte voor. Je wordt regelmatig de berm in geduwd door onverlaten. Inhaalverboden worden massaal genegeerd, snelheidsbeperkingen worden niet opgevolgd. Er wordt wel voor stoplichten gestopt, maar groen licht betekent de start van een race, iedereen trekt dan volgas op en sprint zo snel mogelijk naar de volgende stoplichten. Links en rechts inhalen is normaal, ook rechts inhalen over de vluchtstrook is een veel voorkomend verschijnsel. Zelfs het continue rijden op de vluchtstrook is zeer gebruikelijk. Motorfietsen halen aan alle kanten in en verminderen daarbij geen snelheid.
In deze verkeerschaos vonden we met behulp van de autonavigatie onze weg naar een camping in de stad langs een uitvalsweg van de stad. Het was een oase van rust. Deze camping heeft het voordeel dat je iedere 10 minuten op de bus kunt stappen en zo met metro of trolleybus bij de Acropolis kunt komen. Bij inchecken op deze camping kregen we een brochure mee met informatie waar in te stappen en op welke lijn en waar over te stappen, e.d. In de kampwinkel konden we goedkope buskaartjes kopen. Ook hier kregen we instructies hoe daarmee om te gaan. De service was er geweldig. Helaas werd ons ook duidelijk gemaakt dat het personeel van de metro aan het staken was die dag en ook de volgende dag.

We hadden nauwelijks kamp gemaakt of een Nederlandse vrouw kwam zich melden. Zij wilde ons enquêteren voor ACSI over onze ervaringen met de camping. Het was een beetje voorbarig, maar we hebben hieraan meegewerkt, omdat we al duidelijk wisten welke kwaliteiten deze camping had.

18 juni
We gingen naar de Acropolis. Inderdaad konden we langs de weg voor de camping instappen, maar na korte tijd kwam het verkeer in Athene volkomen vast te staan. En dan is staan in een volle bus geen pretje, zeker niet als alle ramen dicht zitten en de koeling niet werkt. Langzaam gingen de raampjes allemaal open en na veel oponthoud bereikten we het station waar we moesten overstappen. De drukte van het verkeer werd waarschijnlijk ook veroorzaakt door de staking van het metropersoneel. Na ruim anderhalf uur rijden in het openbaar vervoer stapten we uit; een of twee haltes te vroeg. Maar we bereikten de Acropolis.
Bij de Acropolis waren heel veel toeristen, met hordes tegelijk beklom iedereen deze oude tempelberg midden in Athene. Door de poortgebouwen (Propyleeën) kwamen we bij de tempel "Parthenon" uit. Net als de poortgebouwen stond de Parthenon flink in de steigers, de meeste zuilen achter de buitenste zuilen waren uit elkaar gehaald. Ondanks deze ontmanteling blijft de Acropolis erg indrukwekkend. Het Acropolis-museum op deze berg was gesloten, het bleek dat er onder aan de berg een nieuw museum was. Na een rondje om de Parthenon en langs de Erechteion met de zes Kariatiden verlieten we de Acropolis weer. We hebben het Amfitheater onderaan de Acropolis van bovenaf bekeken.

Athene, Acropolis	Propyleeën

Propyleeën	Acropolis, Amphitheater

Parthenon, in de steigers

Acropolis, amphitheater	Athene, Lykavittós heuvel

Athene, tempel van Zeus	Athene, Hephaisteion

Parthenon, in de steigers	Erechteion

Erechteion, Kariatiden	Erechteion

Kariatiden, Kariatiden	Athene, Acropolis, Parthenon

Het volgende doel was de oude stad ten noordoosten van de Acropolis. Maar dit was niet meer wat het in 1966 was. Dit deel van de stad was heel erg commercieel geworden. Alles was erop gericht de toeristen het geld uit de zakken te kloppen.
Na deze wandelingen gingen we weer terug naar de camping. Bij het overstapstation wisten we niet waar we op de goede bus moesten instappen; een vriendelijk Griekse vrouw heeft ons geholpen en ons uiteindelijk de weg gewezen. Het verkeer op de terugweg verliep gelukkig wat vlotter dan op de heenweg.
We hadden geen andere doelen in Athene op ons lijstje staan. De musea hebben deels een overlappende verzameling en we wilden in Olympia weer een museum bezoeken.

De camping in Athene werd vooral verstoord door de racebaan, uitvalsweg, die er langs liep. De herrie gaat daar dag en nacht door en de één racet met nog meer herrie dan de ander. Veel motorfietsen rijden zonder uitlaatdempers.

19 juni
De reis ging verder. We zaten op de camping langs de weg naar Korinthe en die weg zou ons verder leiden naar de Peloponnesos. We zaten dus al op een zogenaamde snelweg en zo reden we door, over het kanaal van Korinthe naar het grote schiereiland. In Akrata vonden we aan de Golf van Korinthe weer een camping. Deze camping ligt aan een kiezelstrandje. We hadden van andere campinggasten gehoord dat op deze zaterdagavond een discofeest zou worden gehouden, dus hadden we niet de goede camping genomen. Maar uiteindelijk bleek dat het feest verderop gehouden werd en we hebben er vrijwel geen last van gehad.

Akrata, kiezelstrand	Golf van Korinthe

Tot nu toe maken Grieken niet snel contact en op deze camping werden we glad genegeerd door onze achterburen, waar we nog geen anderhalve meter vanaf zaten. Helaas was dat zo. Deze camping lag niet ver van Diakofto, het dorp waar de tandradbaan naar Kalavrita begint. In Diakofto had Rob al in 1966 een tandradstoomlocomotief zien staan. We hebben er opnieuw foto's van gemaakt.

Diakofto, tandradbaan rijtuig	Diakofto, tandradbaan locomotief

Voor ons geen tandradbaaan, we zijn met de auto omhoog gegaan, de bergen van de Peloponnesos in. Het was een prachtige rit en we zijn vaak uitgestapt om van alle mooie uitzichten te genieten.
Bij Mega Spilaio zijn we ook even uitgestapt. Dit is waarschijnlijk het oudste klooster van Griekenland. Het ligt op een klimafstand van drie kwartier boven de doorgaande weg. Rob heeft er in 1966 een keer overnacht. Het oudste icoon ter wereld hangt in dit klooster. Nettie durfde de klim niet aan. In Kalavrita, zijn we ook even uitgestapt en hebben we een wandeling gemaakt. Het verhaal gaat dat de Duitsers in de 2e wereldoorlog in dit dorp alle mannen hebben vermoord. Die sfeer hangt er nog steeds.

Peloponnesos en de Golf van Korinthe

Peloponnesos

Geiten	Geasfalteerde geitenpaden

Geiten	Rechthoekige irissen

Geiten

Mega Spilaio	Mega Spilaio klooster

Kalavrita, moderne tandradtrein	Kalavrita, kapel

Door een erg lange en diepe kloof zijn we uiteindelijk in Olympia uitgekomen.

Schapen	Peloponnesos, diepe kloof

20 juni
In Olympia hebben we opnieuw een dag rust genomen. De camping had een zwembad en de toiletgebouwen waren er redelijk. Belangrijk was dat we een kampeerplek met veel schaduw hadden. Deze plek was ook hier weer overdekt met rieten matten. Over een iets te hoog hek konden we nog net van het mooie uitzicht genieten. De Grieken schijnen geleerd te hebben van de vele bosbranden enkele jaren terug op de Peloponnesos. Er stond boven op de berg, dicht bij de ingang van de camping, dag en nacht een brandweerauto stand-by.

Peloponnesos	Peloponnesos

Olympia, brandweerauto op wacht	Olympia, camping

21 juni
De tweede dag in Olympia pakten we weer in en gingen we op zoek naar het archeologisch museum en het naastliggende terrein van de oude opgravingen. Hier ligt ondermeer het oude Olympisch Stadium. Het viel niet mee om dit te vinden. Er zijn geen goede borden te vinden en de stadsplattegronden waren deels door water aangetast. Na een keer verkeerd lopen vonden we het museum. Het museum heeft een prachtige collectie beelden, gebruiksvoorwerpen en onderdelen van de opgegraven gebouwen. Opnieuw mochten we in het museum gewoon fotograferen, als we maar geen gebruik maakten van de flitser.
Naast het museum ligt een park en daarnaast liggen de ruïnes van het tempels en andere gebouwen. Olympia was een opleidingscentrum voor atleten in de oudheid. In het stadium (200 m lang) werden de wedstrijden gehouden. Op de hellingen om het stadium heen kon men zitten toekijken. We waren er deze dag redelijk vroeg bij, want toen we alles gezien hadden, begonnen de busladingen toeristen binnen te stromen. We trakteerden ons zelf op een ijskoffie en daarna gingen we nog even boodschappen doen. Daarna waren we klaar voor de volgende etappe van onze reis.

Olympia, museum

Olympia, museum

Hermes		Zeus en Ganymedes

Olympia, museum	Griffioen

Olympia, museum

Antiek glaswerk

Olympia

Tempel van Zeus	Tempel van Hera

Panoramafoto: Olympia stadium

We reden langs een B-weg richting Patras. Het was een prachtige route en we kwamen op redelijk onbegaanbare wegen. Voor onze LandCruiser was dat geen enkel probleem.

Peloponnesos

Bij Patras ligt een nieuwe brug die over de Golf van Korinthe ligt en de Peloponnesos met het vasteland verbindt. De tol was er € 12,- maar het was zeker de moeite waard.
We hadden het plan om vrijwel onder de brug een camping te bezoeken, maar deze was gesloten; later hoorden wij dat ze geen gasten genoeg ontvingen.

Rio - Antirio, hangbrug

Rio - Antirio, hangbrug	GeoCruiser aan de Golf van Korinthe

Golf van Korinthe

Naupaktos, Venetiaans fort

De eerstvolgende camping was de camping in Delphi, Chrissa Camp, waar we ongeveer een week eerder ook al hadden gekampeerd.
Volgens de oude Grieken is Delphi het middelpunt van de aarde en die oude wijsgeren konden het weten; we moesten er dus wel terugkomen. De eerstvolgende camping volgens de ACSI-gids vanaf Patras lag te ver weg om die dag nog te kunnen halen. Dit betekende dat we niet meer het Noordwestelijke deel van het Griekse vasteland konden bezoeken.
We bouwden in Delphi gelijk een rustdag in.
Het mooiste plekje van de camping (prachtig uitzicht) was vrij en werd dus de onze. We hebben er weer van genoten.

Delphi camping	Itea en in de verte de Peloponnesos

Geurige bloemen

24 juni
Met het vertrek uit Delphi begonnen we aan de terugreis. We hadden besloten om niet door Servië terug te gaan, maar met een ruimere boog, dus een meer oostelijke route op huis aan te gaan.
Via Bulgarije, Roemenië, Hongarije, Slowakije, Tsjechië, Duitsland, Luxemburg en België rijden we naar huis.

Griekenland, achterin is ruimte genoeg	Kasteel

Deze dag bleek het niet haalbaar te zijn om voorbij Thessaloniki te komen. Net voor deze grote stad, bij Methoni, vonden we na veel vragen en moeite de gezochte camping aan de kust van de Egeïsche Zee. Het was een camping met vooral vaste standplaatsen en matige voorzieningen. De toiletten werden niet goed schoon gehouden. Het was er erg rommelig. Net als voorgaande nachten sliepen we wel goed.

Methoni, camping