Bij aankomst in Wales was het kwart voor tien in de avond en het begon aardig donker te worden. In de haven van Fishguard zagen we twee campers op een parkeerplaats staan. Bij nader onderzoek van de vele borden bleek dat overnachten daar verboden was. Wij zijn toen snel doorgereden de heuvels in van Strumble Head, naar Tresinwin. Hier hadden we op de heenweg ook al overnacht op een camperplaats in een weiland. In de schemering meldden we ons bij de eigenaar van de camperplaats. Het was kwart over tien toen we de camper op de keggen konden zetten.

Tresinwin

Tresinwin, camperplaats met uitzicht op de Ierse Zee

Woensdag, 7 juni
We wilden in één dag van West-Wales naar het graafschap Wiltshire in Engeland rijden. We hebben alleen hoofdwegen en snelwegen gereden. In Chippenham hebben we nog de voorraden eten en drinken aangevuld. We vonden een mooie camping in Seend, bij Melksham. We hadden deze camping gevonden in de "Camping Navigator" app. Bij de receptie kende men de lidmaatschapskaart van Camping Navigator niet en we mochten bijna £ 35.- afrekenen. Uiteindelijk hielpen onze NKC-camping card en onze leeftijden de prijs omlaag te krijgen. We betaalden uiteindelijk £ 21.
We hadden deze dag mooi weer, maar 's avonds begon het toch weer te regenen.

Donderdag, 8 juni
Aan het eind van de ochtend reden we weer tussen de velden waar de afgelopen tientallen jaren talloze graancirkels zijn gevonden. In Alton Barnes (in de Pewsey Vale) zetten we de camper op de parkeerplaats onder aan de voet van Knap Hill. We waren hier al heel vaak geweest, het voelde vertrouwd aan.
We staken bij de parkeerplaats de weg over en liepen door de weilanden via de helling van Walkers Hill naar Milk Hill. Tegen de helling van Milk Hill is een afbeelding van een White horse in de krijtgrond afgebeeld. Het was ons deze keer te doen om een graancirkelformatie met vijf cirkels in een akker aan de voet van Milk Hill. We hebben de formatie gezien, maar daar was het mee gezegd. De cirkels lagen op een glooiing in het veld die van ons was afgekeerd, daardoor konden we niet genoeg van de graancirkels zien. We konden wel hogerop tegen Milk Hill klimmen, maar dan werd de afstand alleen maar groter en het zicht nauwelijks beter.
Boeren accepteren het tegenwoordig niet meer dat croppies hun land betreden. We moesten het dus doen met enkele ingezoomde foto's.

Milk Hill White Horse

Graancirkel in het veld onder de Milk Hill White Horse

Bij de camper teruggekomen, liepen we nog even langs Knap Hill om een goede kijk op het East Field te krijgen, helaas was hier nog geen graancirkel te vinden.

Alton Barnes, Walkers Hill en East Field

Kilometers verderop, op de parkeerplaats aan het begin van de "Ridgeway Path" spraken we enkele Engelse mensen, die ons vertelden dat bij de "Sanctuary" een graancirkel was aangetroffen. Ze hadden deze formatie zelf nog niet gezien. We hebben met veel moeite de graancirkel gezocht en gevonden. De formatie was het beste zichtbaar vanaf de weg tussen East Kenneth en West Overton. De formatie lag op een helling tegen de Sanctuary aan; door de afvallende helling was de graancirkel van bovenaf niet zichtbaar.

The Sanctuary, stenen markeren waar eens houten palen stonden

Eenvoudige graancirkel tegen de helling van the Sanctuary (gelegen achter de haag)

We hadden een vol programma deze dag. Tussendoor bezochten we nog enkele winkeltjes in Avebury voor wat aardige souvenirs.

Avebury en een klein deel van de grote steencirkel

Aan het einde van de dag zochten we bij Broad Hinton naar twee graancirkels. Vanaf de weg konden we niets zien liggen. We zijn doorgereden naar Hackpen Hill, onze overnachtingsplaats voor deze dag en met behulp van een verrekijker vonden we één van de twee formaties. De afstand was echter veel te groot (ruim 2,5 km) om er een goed beeld van te krijgen.
We hebben uiteindelijk drie graancirkelformaties op één dag gezien, het was jammer dat ze te ver weg lagen om er mooie foto's van te kunnen maken.

Op Hackpen Hill spraken we een Engels stel, ze reden in een Land Rover. Ze waren ook op zoek naar graancirkels. We hebben hen het idee aan de hand gedaan de weg af te snijden en via de Ridgeway Path naar Avebury te rijden, weinigen weten dat dit in de zomer is toegestaan. In 2015 hebben we in onze Land Cruiser een groot stuk van de Ridgeway Path gereden.
Met de neus van de camper in de storm, was het goed kamperen op Hackpen Hill.

Graancirkel bij Broad Hinton

Uitzicht vanaf de camperplaats op Hackpen Hill

Vrijdag, 9 juni
's Ochtends waren er vanaf Hackpen Hill geen nieuwe graancirkels te zien, dat zou wat zijn geweest.
Er hadden op deze camperplaats in totaal vier campers de nacht doorgebracht.
Voor tien uur 's ochtends verlieten we de Ridgeway Path en we reden de kortste route naar de snelweg (M4) in de richting van Londen. Op de M25 (rondweg om Londen) konden we in het begin goed doorrijden. Door een ongeluk ter hoogte van Leatherhead kwamen we in een gigantische file terecht. Drie van de vier rijstroken in oostelijke richting waren afgesloten om hulpverleningsauto's ruimte te geven. Maar de Engelsman is eigenwijs en er werd vrolijk over de volle breedte van de snelweg doorgereden. Ongeveer twintig hulpverleningsauto's moesten zich een weg banen door het verkeer op de overvolle snelweg. Een aanrijding met vier auto's veroorzaakte het oponthoud. Het kostte ons ongeveer twee uur extra reistijd. We hadden met oponthoud rekening gehouden.

Vlak voor Folkestone keerden we de snelweg de rug toe en reden we naar een Alpaca-farm dichtbij de kust. Op de farm, Haguelands Village, konden we gratis overnachten volgens het systeem van Brit Stops. Er waren een vijftal winkeltjes op het terrein van deze boerderij, zoals een Alpaca-produkten shop, een bistro, een tattoo-shop, een trimmer (misschien moet je je eigen alpaca dan meenemen voor een guitig kuifje of zo).
Wij mochten voor onze overnachting een plek innemen in een hoek op de grote parkeerplaats bij de winkeltjes. Helaas was het niet toegestaan om de alpaca's te gaan bekijken (hygiëne kwestie).

Brit Stops: Haguelands Village

Winkels op Haguelands Village

Zaterdag, 10 juni
Het was maar een kwartier rijden naar de EuroTunnel-terminal. We konden een uur eerder de trein naar Frankrijk nemen (zonder extra kosten). Bij de lokale Starbucks dronken we weer eens een goede koffie.
Het aan boord rijden van de trein met de camper verliep voorspoedig en de reis startte zeker een kwartier te vroeg. Hierdoor waren we nog een kwartier eerder in Calais. We besloten van de extra tijd gebruik te maken en niet bij Calais een camping te zoeken maar pas in België bij Jabbeke, zuidelijk van Brugge.
Het was prachtig weer in België en het was zo mooi dat we de schaduw moesten opzoeken.

Zondag, 11 juni
Via Antwerpen reden we naar Belgisch Limburg, we bezochten één van onze kinderen met zijn gezin. Het was Belgische Vaderdag (een week eerder dan in Nederland) onze kleindochter had een mooie tekening voor ons gemaakt. Na het heel gezellige bezoekje hebben we kamp gemaakt op het Dorpsplein in Gruitrode.

Maandag, 19 juni
Na eeen omrit van ca. 1000 km via Beieren, waren we weer blij thuis te zijn. We zijn gezond gebleven, de kampeerauto is heel gebleven en er zijn geen gekke dingen gebeurd.

Al met al hebben we een heerlijke vakantie gehad.