Caha Mountains

Healy pass

Healy pass

Healy pass

Glanmore Lake

We konden de zijweg, die we moesten inslaan, vinden. Het was echter onmogelijk met onze camper die weg in te slaan en daar ooit nog uit te komen, we mochten ten slotte niet vergeten dat we geen Land Cruiser meer reden. Dichtbij de camper parkeren en verder lopend onze weg zoeken was evenmin mogelijk. Daarmee was het hoofdstuk Ardgroom steencirkel gesloten.

De "Ring of Kerry", de kustweg rond het schiereiland Kerry, was onze volgende doel. Het bleek een geliefde toeristische route te zijn. Wij waren tegendraads want het advies is de "Ring of Kerry" tegen wijzers van de de klok in te rijden. Wij reden dus met de klok mee. Na een mooie rit arriveerden we op een camping bij Caherdaniel. Het uitzicht op die camping overtrof alle andere plekken, waar we tot nu toe gekampeerd hadden. Het zonnige weer hielp daar zeker bij.

Caherdaniel, West Cove

Caherdaniel, West Cove

De pret duurde niet lang; een grote groep met Franse camperaars overstroomde de camping en een Fransman vond het nodig midden op de inrit van een kampeerplek te gaan staan, midden in ons uitzicht. Niet dat de camping vol stond, maar hij zal het een mooi plekje hebben gevonden.
Het werd een mooie, bijna zomerse avond.

Woensdag, 17 mei 2017
Na een trage start van de dag, werden we bij het verder rijden op de Ring of Kerry, op nog mooiere uitzichten en vergezichten getrakteerd. We zijn regelmatig voor een fotomomentje uitgestapt.

Ring of Kerry

Ring of Kerry

Ring of Kerry

Ring of Kerry

Nadat we Portmagee waren gepasseerd, werd het landschap minder gevarieerd. Via Tralee reden we verder noordwaarts (we hebben Dingle-schiereiland overgeslagen).
Net buiten Ballylongford hebben we een mooie camperplaats gevonden bij de ruïne van Carrigafoyle Castle. Bij dit kasteel staat ook nog een ruïne van een kerkje, daar zijn we even naar toe gewandeld. Het kasteel was gesloten.

Kerk en in de verte Carrigafoyle Castle

Kerkje met doorkijk

Carrigafoyle Castle

Carrigafoyle Castle

Voor wat mooie foto's moest er wel een flinke afstand gelopen worden, maar het resultaat was de moeite.

Carrigafoyle Castle gezien vanaf Carrig Island

Donderdag, 18 mei 2017
Na een rustige ochtend werd het een ruige middag. We hadden een paar prehistorische bouwsels op het programma staan. Meestal liggen die op moeilijk bereikbare plaatsen. Onderweg daar naar toe vulden we brandstoffen voor de camper en voor onszelf aan.
Aan de hand van coördinaten bereikten we de Lough Gur Wedge Tombe, een hunebed. Het was een mooie en rustige plek tegen een helling aan. We waren echter op weg naar een steencirkel met dezelfde naam. Deze hebben we niet kunnen vinden.

Lough Gur Wedge Tombe

Lough Gur Wedge Tombe

Lough Gur Wedge Tombe

Lough Gur Wedge Tombe

Na de lunch reden we verder naar de Baurnadomeeny Wedge Tomb. Dit hunebed ligt net ten noorden van Rear Cross. Het was niet mogelijk er heen te lopen. We moesten enkele drassige weilanden oversteken en een helling oplopen, maar het toegangshek was met veel moeite en veel touw afgesloten. In de weilanden liepen koeien en paarden.
Er was geen mogelijkheid om anders naar de Baurnadomeeny Wedge Tomb toe te lopen.
Er stond een "standing stone" langs de weg.

Baurnadomeeny Wedge Tomb

Baurnadomeeny Wedge Tomb

Rear Cross, standing stone

We vervolgden onze weg in noordelijke richting. We hadden ervoor gekozen om een camperplaats te zoeken in Dromineer, aan de kade van een groot meer.
Onze navigatie leidde ons dwars over de Silvermine Mountains, over zeer smalle, ruige, bijna onverharde weggetjes. Onze camper is daar niet voor gemaakt, maar tegen de tijd dat we de slechte weggetjes bereikten konden we niet meer terug. Een chauffeur in een vierwielaangedreven auto zou trots zijn geweest op zijn prestatie de auto heel te hebben gehouden tijdens deze rit.
Onze kampeerauto was 60 cm breder dan een Land Cruiser en had veel minder bodemvrijheid.
We moeten toch eens uitzoeken of onze navigatie niet beter te programmeren is. Want de kortste weg is niet altijd de snelste en beste weg.

Kamperfoelie	..

Aan het eind van de middag bereikten we Dromineer, we hadden er weer een prachtige uitzicht, deze keer over het water van Lough Derg. Nadat we een mooi zonsondergang boven het meer hebben gezien, zijn we tijdig gaan slapen.

Dromineer, Lough Derg

Lough Derg

Vrijdag, 19 mei 2017
De dag startte met wat regen, later op de dag nam de buiigheid af. Dat kwam goed uit, want met een bezoek aan het Bunratty Castle and Folk Park, hadden we droog weer nodig.

Bunratty Castle

Bunratty Castle, glas in lood raam	Bunratty Castle, glas in lood raam

Bunratty Castle, meermin met hoorns

Bunratty Castle

In de middag reden we weer naar de kust, we gingen naar de "Cliffs of Moher". Deze plek trok veel toeristen. We hebben vanaf de steile rotskust enkele mooie uitzichten gezien. Bijzonder was dat in deze steile rotswanden de puffins (papegaaiduikers) nestelen. De afstand was te groot om deze vogels goed te kunnen herkennen als ze op hun nest zaten.

O'Brien's Tower boven op de Cliffs of Moher

Cliffs of Moher

Voor de Cliffs of Moher

Alken, Cliffs of Moher

Meeuw, Cliffs of Moher

Het was nog een kwartier rijden naar het volgende kampeerterrein in Doolin. Dit was een camping die niet aangesloten was bij ACSI als CampingCard-terrein. Het was een erg mooie en ruime camping. Opnieuw was er een club Franse camperaars aangekomen. Er was voldoende ruimte voor nog meer gasten.

Camping bij Doolin Point

Camping bij Doolin Point, de meeste satellietschotels zijn gericht onder op de kust ??

Tijdens een wandeling naar haventje van Doolin, om wat foto's te maken van de steile kust in de avondzon, vertelde een vrouw uit Doolin dat ze op zoek was naar de dolfijn die daar regelmatig zwemt. De dolfijn had net een kalf gekregen, vertelde de vrouw en ze wilde graag naar de dolfijn zwemmen. De vrouw had haar wetsuit al aan. Ze moest echter onverrichter zake terugkeren.

Cliffs of Moher gezien vanaf het haventje van Doolin

Zaterdag, 20 mei 2017
Het regende, dan wil je eigenlijk helemaal niet opstaan. Gelukkig stopte de regen snel. De zon kwam door en de steile rotsen bij Doolin lagen in de schaduw.
Aan het eind van de morgen verlieten we Doolin, er moest proviand worden ingeslagen. In het stadje Ennistymon vonden we een flinke supermarkt. Helaas was de parkeerplaats te klein voor onze camper. We werden daarom verder geleid naar een veel te lage parkeerkelder. Na enig geworstel konden we de parkeerplaats heelhuids verlaten. Verderop in de hoofdstraat vonden we een plekje waar net een bestelbus een parkeerplaats verliet.

Na de bevoorrading reden we "The Burren" in, dit is een kalkzandsteengebied waar de witte/grijze rotsen veel aan het oppervlak liggen. In dit gebied bezochten we de "Caherconnell Cashell" Dit was een woonstede met een ring van zes meter dikke en enkele meters hoge muren. Dit prehistorische fort is na opgraving deels in oude staat hersteld. Het voelde er erg onrustig aan.

The Burren

Caherconnell Cashell, gerestaureerde fortmuren

Caherconnell Cashell, dikke fortmuren

Caherconnell Cashell

Niet ver van deze site lag aan dezelfde weg de "Poulnabrone Portal Tomb". Er stonden veel auto's en een touringcar op de parkeerplaats. De site met het graf was overstroomd met toeristen, na lang wachten konden we wat foto's maken zonder mensen erop. Dat scheelt thuis veel fotoshoppen. Het graf voelde neutraal aan.
De rit naar het noorden voerde verder langs de kale en redelijk gladde bergen van kalkzandsteen.

Poulnabrone Portal Tomb met een buslading bezoekers

Poulnabrone Portal Tomb

Poulnabrone Portal Tomb

Poulnabrone Portal Tomb

Poulnabrone Portal Tomb

Bloemen in de Burren	Bloemen in de Burren

The Burren

We besloten een camperplaats in de buurt van Galway op te zoeken; het werd een kade aan een jachthaven in Oranmore. We hadden een heel leuk uitzicht op de kleine bootjes in de haven. We zaten aan de koffie toen er werd aangeklopt. Een man kwam vertellen dat we welkom waren, maar dat de kade verboden terrein was om te parkeren. De kade werd gebruikt door bedrijven die boten repareerden en de kade nodig hadden om hun werk te kunnen doen. De goede man moest dagelijks kampeerauto's wegsturen.
Gelukkig was er aan de andere kant van de haven een parkeerplaats waar wel met een camper overnacht mocht worden. Daar zijn we dan na de koffie/thee heen gereden en hebben we ons opnieuw geïnstalleerd.

Haven van Oranmore, kade bij een scheepswerf

Haven van Oranmore, de goede camperplaats

Zondag, 21 mei 2017
Een paar nachten al is het niet meer zo steenkoud, de temperatuur blijft 's nachts boven de 10° C. Overdag wordt het nog steeds niet echt aangenaam, maar we zijn in Ierland.
Een nieuwe dag, voor nieuwe avonturen was aangebroken. Voor de verandering reden we weer eens een stuk snelweg en dus mochten we daarvoor betalen. Het was opvallend dat we deze dag heel weinig verkeer zijn tegengekomen.
Clonmacnoise mocht op een bezoekje van ons verheugen. We kwamen terecht op een heuvel waar 7 ruïnes van kerken staan. Bijzonder waren drie Keltische kruizen, deze waren ondergebracht in het bijhorende bezoekerscentrum. Kopieën van de kruizen stonden buiten op de plekken van de oorspronkelijke kruizen. Deze plek heeft een mooie uitzicht op een wat lager gelegen riviertje.

Clonmacnoise

Clonmacnoise

Clonmacnoise

Clonmacnoise, Keltisch kruis	Clonmacnoise, Keltisch kruis

Ons volgende bezoek lag een uurtje rijden in noordelijke richting. We bezochten een enkele steen, de "Castlestrange Scribed Stone". Deze steen is niet zo groot, geschat een meter in doorsnee en liggende op een bed van gelijkvormige kiezelstenen. Om de steen ligt een ringvormig veerooster ter bescherming. De Scribed Stone is bedekt met gegraveerde, gekrulde lijnen, deze gravures zouden rond 200 jaar v. Chr. zijn aangebracht en hebben een duidelijke Keltische kenmerken.

Castlestrange Scribed Stone

Castlestrange Scribed Stone

Castlestrange Scribed Stone

Na dit bezoekje was het nog een uurtje rijden naar onze volgende camperplaats. Opnieuw was het een plek aan het water, dit maal aan het "Lough O'Flynn".

Lough O'Flynn, camperplaats