08-08-2014, dag 121
In Canada kwamen we terecht in een compleet leeg land, heel af en toe zagen we een boerderij. De golvende prairie was er ook aan de Canadese kant van de grens. Het was een saai landschap.

We voerden coördinaten in van een camping in de buurt van Regina in onze GPS, maar we kwamen 35 km oostelijk van Regina ergens in niemandsland uit. We vonden toch nog vlot een bestaande camping.
's Avonds om tien uur gingen we slapen en om twaalf uur brak er een noodweer los. Het bliksemde continue, het was of er een gigantische stroboscoop aan de horizon stond. In Canada noemen ze dat een bliksemshow.
Ondertussen begon het te waaien en dat ging over in een zware storm. Het onweer brak in alle hevigheid los. Dikke takken braken af van de bomen om ons heen en de auto schudde heen en weer.
We zijn uit bed gekomen en we hebben vlug de kleren aangetrokken. Terwijl het iets minder hard stormde hebben we het dak gesloten. We hebben de storm laten uitrazen voor we naar buiten gingen om poolshoogte te nemen.
Ons achterluifel was ingezakt en tegen de auto aangeslagen. Het bleek dat de uitschuifstokken onder de druk van de storm waren ingeschoven en daardoor was het luifel deels los komen hangen. Rob probeerde het luifel midden in de nacht nog overeind te zetten, maar het lukte niet helemaal. Later bleek dat een stalen haring onder een hoek van 90 graden verbogen in de grond zat. We hebben de haring recht geslagen en het luifel stond weer goed.
Bij het licht van een zaklantaarn was al een deel van de schade te zien, de bomen hadden flink geleden. Er waren takken met een doorsnede van 20 - 25 cm naar beneden gevallen. Dikkere takken waren gebroken, maar deze waren hoog in de bomen blijven hangen. Na dit hevige onweer zijn er die nacht nog twee zware onweersbuien over gekomen. Het heeft ons een groot deel van de nacht wakker gehouden.

Afgewaaide takken na de storm

09-08-2014, dag 122
De volgende morgen hoorden we dat een boom over een caravan heen gevallen was en dat niemand was geraakt en dat de schade minimaal was.
Een camping iets verderop, bleek zwaarder door de storm getroffen te zijn, daar was een caravan omgeslagen. In de plaatselijke krant sprak men over een "thunderstorm/tornado". Een weerradarfoto liet een tornado met oog zien. Een folk-festival in Regina werd vanwege het noodweer vroegtijdig afgebroken.

Weerradarfoto van de tornado

Kampeerders die van plan waren nog een paar dagen te blijven, vertrokken dagen eerder vanwege de puinhoop die door de storm op de camping was aangericht. De temperatuur was een heel eind gezakt, in de luwte was het nog net buiten uit te houden.

11-08-2014, dag 124
We vervolgden onze rit in Canada in westelijke richting, Calgary was ons doel. Na een erg saaie rit over de Canadese prairies arriveerden we aan het eind van de middag in Medicine Hat en daar vonden we een goede gemeentecamping.

12-08-2014, dag 125
Voor we verder naar Calgary reden, maakten we nog even een ommetje naar een stukje Canadese Badlands. We bezochten een vrij onbekend stukje natuurschoon de "Red Rock Coulee". Daar aangekomen sprak een stel motorfietsers ons aan en liet ons een ratelslang zien. Ze waarschuwden ons ook voor schorpioenen en "Black Widow" spinnen.
Nou bedankt hoor, maar het was een waardevolle waarschuwing. De Red Rock Coulee waren rode stenen bollen met een doorsnee van maximaal 2,5 meter, deze grote bolvormige stenen zaten in een kleilaag die erg snel erodeert. Het was een erg indrukwekkend geheel, jammer was dat deze zandstenen bollen snel afbrokkelen. De omweg van totaal 90 km was zeker de moeite waard.

Red Rock Coulee

Red Rock Coulee

Red Rock Coulee, verdwijnende ratelslang

Red Rock Coulee

Red Rock Coulee

Red Rock Coulee

Red Rock Coulee

Tijdens het spitsuur reden we dwars door Calgary en bij het Olympic Park vonden we een camping. De Olympisch winterspelen werden hier gehouden in 1988. Yvonne van Gennip was in Calgary onze schaatsheldin met drie keer Olympisch goud.

Camping met uitzicht over een deel van Calgary

We hebben enkele weken rust genomen in Calgary en we hebben deze miljoenenstad goed leren kennen.
Op 8 en 9 september, sneeuwde het in Calgary, het was nog zomer. Er is 40 cm sneeuw gevallen in die twee dagen. Dat was zo uitzonderlijk dat het paginabreed in de Canadese kranten werd uitgemeten.

Sneeuw vroeg in september in Calgary

Sneeuw ... en dan is er een fietspad ... valt er een boom overheen

Calgary, Glenmore Reservoir

Calgary, koe op balkon	Calgary, paard op balkon

Calgary, downtown

Calgary, downtown

Calgary, downtown, Stephen Street

Calgary, zwarte eekhoorn

Calgary, skyline vanaf de Elbow River

Een erg mooie rit werd een tocht over de Kananaskis Trail, we reden er door een prachtig deel van de Rocky Mountains, ten zuidwesten van Calgary.

Het gebied van de Kananaskis Trail

Langs de Kananaskis Trail

Langs de Kananaskis Trail, bergrivier

Langs de Kananaskis Trail

Langs de Kananaskis Trail

Kananaskis Trail, bergschapen

Kananaskis Trail, bergschapen likken asfalt

20-09-2014, dag 164
Het zou deze dag een mooie dag worden met temperaturen tot de 25° Celsius en veel zon. We reden de "Cowboy Trail", tot aan het "Waterton Lakes NP", een natuurpark dat op de World Heritage lijst is vermeld. Bij de afslag naar de hoofdingang van het park werden we getrakteerd op de aanwezigheid van twee beren, het waren een moeder en een jong. Pas bij het bestuderen van de foto's zagen we dat het Grizzly beren waren.
Op de weg was er een hele oploop van fotograferende bezoekers.

Langs de Cowboy Trail

Waterton NP, grizzly beer met jong

Waterton NP, grizzly beer

Waterton NP, grizzly-paparazzi

Na onze eigen fotosessie reden we het park in. Er zijn daar enkele langgerekte meren omringd door prachtige en beboste bergen. Het water in de meren is volkomen helder en het water was diepblauw of cyaan van kleur. We hebben er van genoten. Heel opvallend was de aanwezigheid van een groot hotel op een heuvel aan de rand van het Lower Waterton Lake.
In het dorp van het park zijn we nog even langs het meer gelopen en we hebben er een gigantische bak ijs gegeten. Na het bezoek aan het dorp zijn we verder het park in gereden en aan het eind van één van de weinige wegen was opnieuw een prachtig meer, het Cameron Lake.

Waterton NP, Lower Waterton Lake

Waterton NP, Lower Waterton Lake met hotel

Waterton NP, Lower Waterton Lake

Waterton NP, Cameron Lake

Waterton NP, Lower Waterton Lake

Het is een prachtige rit geworden. Ter afsluiting zagen we bij de uitgang opnieuw de beren, deze keer was er een tweede berenjong zichtbaar. Omdat de beren het veel te druk hadden met bessen zoeken, waren de beren moeilijk te fotograferen.

Waterton NP, grizzly beer met 2 jonge beren

Waterton NP, grizzly berenjong

21-09-2014, dag 165
Volgens de kalender is de herfst nu begonnen, wij hebben echter een Indian Summer met temperaturen boven de 25° Celsius en dat vinden we heerlijk.
We hebben in onze GeoCruiser nog wat aanpassingen gedaan. In Calgary hebben we een kleine propaangasfles kunnen kopen, die maar net in de daarvoor bestemde kast paste. We hebben deze gasfles met wat passen en meten kunnen aansluiten. Voortaan moeten we de fles iedere keer van de gasslang losmaken, om de kast onderweg goed te kunnen afsluiten.
We hadden van huis een accuboormachine meegenomen en die hebben we voor het eerst gebruikt om een tweede brandblusser op te kunnen hangen.

23-09-2014, dag 167
Daar gingen we weer, we verlieten de camping waar we de laatste weken hebben gekampeerd, de bergen in. De dag begon met regen, maar in de bergen werd het droog en het bleef droog.
Banff was ons eerste doel. In dit erg toeristische stadje bezochten we het toeristenbureau. Daar was men alleen gericht op de bezoekers, die in het stadje vermaak wilden zoeken; daar hoorden wij niet bij, dus waren we vlug vertrokken.

Tussen Calgary en Banff

Wij reden door naar de "Ice Field Road" de beroemde weg tussen Banff en Jasper. Deze weg wordt beschouwd als één van de mooiste autoroutes ter wereld. Aangezien we nog niet alle autoroutes op de wereld hebben gereden, hielden we het bij onze eigen mening; het was een heel mooie autorit. Meer zon tijdens deze autorit had voor ons wel gemogen.
We reden tussen hoge bergruggen van zuid naar noord. Onderweg zagen we prachtige meren in kleuren tussen turquoise en blauw, wild stromende rivieren, gletsjers en uitgestrekte naaldwouden met hier en daar de herfstkleuren van wat verdwaalde loofbomen. Niet ver van de weg af zagen we een coyote lopen en we hebben wat Waipiti-herten gezien.

Banff and Jasper NP, meer

Banff and Jasper NP, rivier

Banff and Jasper NP, Lake Louise

Banff and Jasper NP, meer

Banff and Jasper NP, meer met gletsjer

Op één van de stopplaatsen langs deze route stond een auto ongeveer als die van ons, het was een HZJ79 met een camperopbouw. Het waren Zwitserse overlanders, Felix en Franziska. Dit stel was al vijf jaar onderweg. Ze zijn gestart in Zuid-Amerika en ze kwamen net terug uit Alaska en ze waren onderweg naar Baja California in Mexico. We konden ze vertellen dat anderhalve week eerder orkaan Odile de zuidelijke helft van Baja in een rampgebied heeft veranderd. Ze waren daar niet van op de hoogte. We hebben ze niet lang gesproken, want ze hadden haast, ze wilden dezelfde dag nog de USA bereiken.
Wat noordelijker op deze route zijn we gestopt om enkele gletsjers te bekijken. Verderop reden we langs de splinternieuwe "sky-walk", een half ovaal wandelpad van staal en glas, die boven een diepe afgrond was opgehangen. Gezien de hoge prijzen hebben we deze attractie laten schieten.

Banff and Jasper NP, HZJ79 van Felix en Franziska in gezelschap van onze HZJ78

Banff and Jasper NP, gletsjer en bergmeer

Banff and Jasper NP, heel veel naaldbomen en één loofboom

Banff and Jasper NP, grote gletsjer

Banff and Jasper NP, nog een grote gletsjer

Banff and Jasper NP, skywalk

Aan het begin van de avond bereikten we een camping tussen Jasper en Hinton.

24-09-2014, dag 168
We beseften dat deze camping tussen Jasper en Hinton de noordelijkste plek van onze reis was geworden. We stuurden deze dag dus vooral in zuidelijk richting. Het weer was slecht, het regende. We wilden eigenlijk de "Ice Field Road" opnieuw rijden en dan in zuidelijke richting, maar in het slechte weer zouden we niet die kleuren tegenkomen die we de dag door de vele bewolking ook al hadden gemist. We besloten daarom bij Jasper af te slaan en richting Kamploops te rijden.
We hadden het advies gekregen om naar het "Wells Gray Provincial Park" te gaan, vanwege de watervallen. Het landschap waar we doorheen reden was ruig en mooi, maar door het slechte weer konden we er niet volop van genieten.
We vonden in Clearwater aan Highway 5, een kampeerterrein.

25-09-2014, dag 169
Het was een frisse ochtend, dus pakten we snel in en waren we zo vertrokken. Het kampeerterrein lag aan de weg naar het Wells Gray Park. Er was daar een flink aantal watervallen te bezichtigen, maar vanaf het ogenblik dat we in de auto stapten begon het te regenen en erger nog, het zicht werd een flink stuk minder door laaghangende mist. Bij de eerste waterval, de "Spahats Falls", aangekomen, hadden we niet de hoop iets van de waterval te kunnen zien. De waterval lag 120 meter onder ons en er hing mist in het dal. Door de nevels heen hebben we toch nog iets van de waterval gezien.
De "Dawson Falls" waren de volgende watervallen die we gingen bezichtigen. Tijdens onze wandeling daar naar toe hebben we verschillende paddestoelen gezien, het was dus echt herfst geworden. Deze waterval was breed en omdat we er vlakbij konden staan, werden we overdonderd door al dat watergeweld.
De laatste waterval die we bezochten was de "Helmcken Falls", deze lag wat verder weg en het was een hoge en smalle waterval.
Het was een ommetje van in totaal 100 km en het was zeker de moeite waard. Helaas hebben we in dit park geen wild gezien.

Wells Gray Park, takken met mos

Wells Gray Park, Spahats Falls (middenonder op de foto)

Wells Gray Park, Dawson Falls

Wells Gray Park, Dawson Falls

Wells Gray Park, inktzwammen

Wells Gray Park, Helmcken Falls

Terug in Clearwater sloegen we af in de richting van Kamloops. Het was jammer dat het zo slecht weer was, daardoor hebben we weinig van de bergen gezien. In Vernon hebben we een camping gevonden. We stonden onder een reusachtige treurwilg aan de oever van een meer. Het was onderweg de hele dag ongeveer 12° Celsius. In Vernon was het een stuk aangenamer en we hebben een groot deel van de avond nog buiten onder de luifel kunnen zitten.

26-09-2014, dag 170
In de stad Kelowna bezochten we een bedrijfje dat gespecialiseerd was in het maken van aluminium LandCruiser 40-series carrosserieën. We werden daar vriendelijk ontvangen en we kregen een rondleiding door de fabriek. Wij waren geïnteresseerd in een wat grotere, maar lagere aluminium kist die we in plaats van de grote gele kist konden meenemen. De gele kist is eigenlijk veel te zwaar in eigen gewicht en relatief te hoog, wat weer extra rijweerstand tot gevolg heeft. Een kist, kant en klaar hadden ze niet voor ons.
Onze GeoCruiser werd aan alle kanten op de foto gezet.

Vernon, kamperen aan het water

Kelowna, Aqualu, aluminium J40-series body

We wilden net ten zuiden van Osoyoos de grens oversteken naar de USA, maar eerst reden we ongeveer 10 km naar het noordwesten van Osoyoos. Daar ligt het "Spotted Lake", het is een heilige plek voor de lokale indianen en het ligt in een erg warm stukje Canada. Het wordt beschouwd als de noordelijkste uitloper van het woestijngebied in Arizona en New-Mexico en van de Sonora in Mexico.
De bodem van het Spotted Lake is een relatief kleine vlakte met vele tientallen kuilen gevuld met mineralen en zouten en als het flink geregend heeft, dan staan de kuilen vol met gekleurd water. Er zijn dan hier en daar verschillende kleuren te zien. Normaal gesproken staan de kuilen droog. Wij hadden dus een keer geluk met al het slechte weer van de afgelopen dagen. Toen wij daar aankwamen, stond er water in de kuilen. Gelukkig stond niet het hele meer vol water.

Bezoekers worden door hekken op afstand gehouden. Vanaf een hoger gelegen uitkijkpunt konden we het meer bezichtigen. Het meer kon makkelijk worden beschadigd door bezoekers en uit respect voor het heiligdom van de indianen bleven we op afstand, ook al stond het hek open. Het was een indrukwekkend en prachtig natuurlijk fenomeen.

Osoyoos, Spotted Lake

Osoyoos, Spotted Lake

Osoyoos, Spotted Lake

Na terugkomst in Osoyoos maakten we de laatste Canadese dollars op aan brandstof en met een lege portemonnee reden we naar de grens.
Zouden onze visa voor de USA weer geaccepteerd worden?

Route door Canada van Regina, Saskatchewan via Calgary, Alberta tot Osoyoos in British Columbia

Overzichtskaart van onze reis tot zover