GeoCruiser

Van maanlandschap tot glijdende heuvels

Google Translate

28-07-2014, dag 110
Deze dag ging de rit verder naar het noorden en via een omweg bereikten we het "Craters of the Moon NM" in de staat Idaho. Een scheur in de aardkorst heeft er voor gezorgd dat lava uit diepere lagen van de aarde daar over de aardkorst stroomde.
's Avonds bij aankomst hebben we kamp gemaakt op de campground van het park, we waanden ons echt op de maan.

Craters of the Moon NM, kampeerterrein op de maan

29-07-2014, dag 111
In het park "Craters of the Moon" zijn we de mooie punten gaan bezoeken. We hebben de ons zo bekende soorten lava teruggezien. A'a-lava, deze is ruw en scherp en de Pahoehoe-lava dat is veel gladdere lava (spreek: pahoihoi).

Craters of the Moon NM, a'a-lava, met de restanten van een oude kraterwand

Craters of the Moon NM, pahoehoe-lava

Craters of the Moon NM, ingevallen lava-gang

We hebben kleine en grote vulkanen beklommen en de wel zeer aparte natuur bewonderd. Sommige delen van het park zagen er uit alsof enkele jaren daarvoor nog actief vulkanisme was, maar bomen van minstens 1500 jaar oud bewijzen het tegendeel. Overleveringen van indianen wijzen ook op minstens enkele honderden jaren vulkanische rust in het gebied.

Craters of the Moon NM, oude boom

Craters of the Moon NM, GeoCruiser op de vulkaan

Denneappel met hars Bloemen ? op dezelfde denneboom

Craters of the Moon NM, bloeiende plantjes

Craters of the Moon NM, Blazing Star, wat een contrast op de zwarte lava

Craters of the Moon NM, vulkaan-deskundige

Craters of the Moon NM, maanlandschap

Na het bezoek aan "Craters of the Moon" reden we door naar Jackson Hole in Wyoming. Onderweg kregen we weer een stortbui over ons heen.
In Grand Teton NP zochten we de eerste de beste camping op en zowaar er was nog plek voor ons. Maar er was een probleem voor ons; als gebruiker van een kampeerauto met deels wanden van tentdoek.
We moesten al het voedsel, wasmiddelen en andere sterk geurende spullen of materialen die ermee in aanraking waren geweest, in speciale stalen kasten op de camping opbergen. Deze kasten waren inbraakbestendig tegen beren. Heb je de spullen achter tentdoek, dan kunnen beren daardoor binnen komen.
We zijn eerst nog even teruggereden naar Jackson Hole om te zien of we daar ergens een kamer konden huren. Maar de betaalbare hotels waren allemaal vol, of we moesten $384 per nacht voor een hotelkamer betalen. Het was tenslotte hoogseizoen.

Grand Teton NP

Grand Teton NP

Op de camping hadden we gelukkig onze plek aangehouden.
Wij konden in onze kampeerauto twee noodslaapplaatsen maken en dat hebben we gedaan. Op die manier kon ons dak dicht blijven, zodat beren niet zo maar konden binnenkomen.
We hebben weinig en onrustig geslapen, want de slaapplaats met een breedte van max. 90 cm voor twee personen was iets te krap.

30-07-2014, dag 112
Slapen op het noodbed was voor één nacht nog te doen, al waren we deze dag niet helemaal fit. We besloten dit niet nog een aansluitende nacht te doen. Dat hield in dat we maar één dag hadden om Yellowstone NP te kunnen bekijken, helaas, maar dat was de realiteit.
Alle andere hotelkamers en cabins waren wegens het vakantieseizoen tot in de verre omgeving volgeboekt.

Het werd een snel en intensief bezoek aan onder anderen West Thumb, de "Old Faithful Geyser", Norris Basin en Mammoth Hotsprings. Tussendoor bezochten we nog wat andere plekken met geisers, modderpoelen, e.d.

Yellowstone NP, met de GeoCruiser voor de poort

Yellowstone NP, West Thumb: modderpoel

Yellowstone NP, West Thumb: blauwe poel met Yellowstone Lake op de achtergrond

Yellowstone NP, West Thumb: heldere blauwe poel

In 1976 zijn we ook al in Yellowstone geweest, we hebben nu geprobeerd wat andere bezienswaardigheden te bezoeken, maar The Old Faithful Geyser was nog steeds onze favoriete plek. Al meer dan honderd jaar geeft de geiser om de vijf kwartier een spectaculaire show weg.
Onderweg zagen we af en toe een eenzame bizon en wat grote herten.

Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: in rust

Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: er is wat publiek op afgekomen

Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: in actie, halverwege

Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: in actie, op volle kracht

Yellowstone NP: waterval

Yellowstone NP: rivier

Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: geisers

Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: overzicht

Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: overzicht

Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: geiser

Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings, hoger terras

Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings

Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings

Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings

Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings

Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings

Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings

In het dorpje Mammoth liepen herten zich tegoed te doen aan het malse gras van de gazons. Later op de dag hebben we een flinke kudde bizons gezien die de weg overstak. Dat veroorzaakte een flinke file.

Yellowstone NP, Mammoth, herten op de gazons

Yellowstone NP, overstekende bizons

Yellowstone NP, deel van een bizonkudde

Yellowstone NP, bizon met nog een deel van de wintervacht

We verlieten het park via de oostelijke ingang, in de richting van Cody. Het zou ver na het vallen van de duisternis zijn voor we Cody bereikten.
Een flink stuk voor Cody vonden we een resort, "Elephant Head", waar we een blokhut hebben gehuurd voor de nacht. En inderdaad we sliepen er als een blok.

Cody, Elephant Head blokhut

31-07-2014, dag 113
IN het restaurant aten we voor ontbijt lekkere pannenkoeken en dronken we heel veel koffie.
Via Cody zijn we naar het oosten gereden, dwars over de "Big Horn Mountains" (hoogterecord nu op 2958 m) naar Buffalo.
Een KOA-camping in Buffalo, Wyoming, had nog plaats voor ons, maar het liep daarna snel vol wegens een Rodeo-festival in het stadje.

01-08-2014, dag 114
Tijdens het tandenpoetsen was bij Rob een vulling van een hoektand losgekomen. We hebben een tandarts gezocht en met hulp van de campingeigenaar gevonden. Diezelfde middag konden we al terecht; de schade werd snel en vakkundig gerepareerd. De assistente zou de röntgen-foto en de rekening in digitale vorm mailen. We moesten contant afrekenen.
Dichtbij de tandarts zat in Buffalo een copy-shop, daar hebben we nog wat documenten laten uitprinten.

02-08-2014, dag 115
We bleven op de camping in Buffalo en hadden intussen een ander plekje gekregen met wat meer schaduw.
Er stonden Nederlanders naast ons, Han en Inga, zij woonden in de USA. We raakten met elkaar in gesprek; zij waren net als vele anderen in onze GeoCruiser geïnteresseerd. Maar hun interesse ging een stuk verder. Als we klaar zijn met onze reis wil Han onze kampeerauto kopen, dat hebben we tijdens deze reis nog niet eerder meegemaakt. Ze nodigden ons uit, als we in de buurt waren om naar hun zomerverblijf in Noord-Idaho te komen. In ieder geval hebben we visitekaartjes uitgewisseld.

03-08-2014, dag 116
Wat verderop stond een Nederlands gezin op de camping. Ook zij waren nieuwsgierig naar onze kampeerauto, ook zij namen het woord kopen in de mond. Wat is er aan de hand? Binnen 24 uur zijn er twee mensen, die ineens onze kampeerauto willen kopen. Uiteraard hebben we niets toegezegd, voorlopig gaan we er zelf nog jaren van genieten.

04-08-2014, dag 117
Volgens plan reden we in oostelijke richting om het Badlands NP in South Dakota te bezoeken, we zouden dan ook de beroemde Mount Rushmore bezoeken dat daar in de buurt lag.
Maar . . . er was een grote maar . . . Deze bezienswaardigheden lagen dichtbij het stadje Sturgis. In Sturgis was net de jaarlijkse meeting van ruim een half miljoen motorfietsers begonnen, de Sturgis MotorCycle Rally 2014. Het gevolg voor ons was, dat alle kampeerplaatsen voor meer dan een week tot heel ver in de omtrek van Sturgis (4.000 inwoners) waren vol geboekt. Het was voor ons dus onmogelijk een of meerdere dagen in die omgeving te blijven. Onze plannen voor het bezoeken van Mount Rushmore en Badlands NP konden we om dezelfde reden niet uitvoeren.

We richtten onze neuzen daarom maar op het noorden, richting Canada.
Maar eerst was er nog "Devils Tower NP". We wilden deze maffe bult in het landschap al in 1976 bezoeken, maar dat was destijds te ver uit de richting. De Devils Tower is het granieten restant van een oude vulkaan en deze steekt bijna 300 meter boven het landschap uit. Sommige mensen denken dat het een versteende stronk is van een reusachtige prehistorische boom. Kies

We reden dus deze dag van Buffalo naar de Devils Tower in het noordoosten van Wyoming. De hele dag waren er veel motorrijders op de wegen in de richting van de Devils Tower. Later bleek dat aan de Sturgis motorhappening een motorrit was verbonden van Sturgis heen en terug naar de Devils Tower.
Bij de ingang van het Devils Tower park was een grote parkeerplaats en het stond er vol met geparkeerde motoren. We hebben veel prachtige motorfietsen gezien en bewonderd (voor de motorliefhebbers zijn hier een aantal foto's).

Devils Tower van verre

Devils Tower van verre

Devils Tower met de GeoCruiser

Devils Tower parkeerplaats, fotograaf op zoek naar mooie plaatsjes

Devils Tower parkeerplaats, Harley Davidsons

Devils Tower parkeerplaats, Victory motorfiets

Devils Tower parkeerplaats, nog een Indian

Devils Tower parkeerplaats, Indian, detail

Devils Tower parkeerplaats, Boss Hoss achterzijde

Devils Tower, Valkyrie motorfiets

Devils Tower, motorfiets van ...? met ...? onveilig ...!

Recht tegenover de ingang van het "Devils Tower National Park" was een KOA-camping. We hadden net kamp gemaakt toen een Zwitsers stel, met een lange Land Rover Defender pickup met daarop een pickup-campercabine, naast ons kwam staan. Op de zijkant van hun Defender stond een grote sticker met daarop vermelding van hun PanAmericana-avontuur. Gaby en Claudio waren bijna aan het eind van hun avontuur, want zij waren in Argentinië begonnen en onderweg naar Halifax.
Natuurlijk hebben we kennis gemaakt, kaartjes uitgewisseld van de websites en ze hebben ons van allerlei tips voorzien. Veel tips leken zeer bruikbaar.

Devils Tower camping, Defender van Gaby en Claudio

05-08-2014, dag 118
Vroeg in de ochtend was de Devils Tower nog gedeeltelijk in nevelen gehuld. Die bult in het landschap was 's ochtends met de zon in de rug veel beter te fotograferen.

Devils Tower, in de ochtendnevel

Devils Tower, in de zon

Die ochtend reden we het nationale park in; het eerste wat opviel was een groot veld dat helemaal vol zat met gaten. Prairiedogs hadden het erg druk met gaten graven en ze trokken zich niet veel aan van de fotograferende toeristen.

Devils Tower NP, prairiedogs Devils Tower NP, prairiedog

We zijn tot aan de voet van de Devils Tower gereden en gelopen en we hebben deze hoge granieten bult van bijna alle kanten kunnen zien.

Devils Tower NP

Devils Tower NP

We hadden intussen veel gehoord over Sturgis in South Dakota, eindelijk reden we er heen. Op de weg naar Sturgis werden we steeds meer vergezeld door veel motorrijders. We wisten niet waar we heen moesten rijden in Sturgis, dus zijn we achter een groep motorrijders aangereden en zo zijn we op de goede plek in Sturgis terecht gekomen. Dit werd nog eens bevestigd in het toeristenbureau waar we toevallig langs kwamen.
Voorzien van een stadsplattegrond vonden we al snel een plek om onze GeoCruiser te parkeren en de weg te vinden naar "Main Street" waar het allemaal gebeurde. Het was een kilometers lange straat die was volgezet met vier lange rijen motorfietsen. We konden beide uiteinden van de straat niet zien, zolang was die straat. We zijn er een stukje op een neer gelopen en we hebben wat foto's gemaakt.

Sturgis, Main Street

Sturgis, Main Street

Sturgis, Main Street

Sturgis, passerende veteranen-motorfiets

Sturgis, passerende Boss Hoss

Sturgis, Harley-humor ?

Sturgis, vrij ondernemersschap: verhuur je grasveldje als camping, met extra service

We hebben ons verbaasd, hoe een stadje van normaal 4000 inwoners was omgebouwd tot een stad, waar in een week ruim een half miljoen bezoekers met hun motorfietsen kwamen. Main Street was ook nog eens een aaneenschakeling van tattoo-shops, t-shirt handelaren, motorenonderdelenshops, hamburger-zaakjes en souvenirsshops. We hebben onze ogen uitgekeken. Na een paar uur hadden we het gezien en zijn we de auto gaan ophalen en zijn we verder gereden.
In het stadje Bowman, in North Dakota, vonden we in de stromende regen een kampeerterrein.

06-08-2014, dag 119
We vonden het jammer dat we het Badlands NP in South-Dakota niet konden bezoeken. Op weg naar het noorden, naar Canada, wisten we dat er nog meer delen Badlands lagen en dat waren ook National Parks. Ze hadden de namen gekregen: "Theodore Roosevelt NP, South Unit" en verder naar het noorden de "North Unit".
We hadden er eigenlijk niet veel verwachtingen van, maar we kwamen terecht in fantastisch mooie landschappen. Er zijn daar glijdende heuvels en af en toe brandende steenkoollagen. Deze brandende steenkool, ontstoken door de bliksem, zorgde ervoor dat bovenliggende heuvels van zacht gesteente werden gebakken en dus hard werden en rood kleurden. Na de vele verschillende landschappen in de staten New Mexico, Arizona en Utah met de vele prachtige landschappen met gele en verdorde begroeiing, was het een verademing hier in de Badlands volop groene begroeiing te kunnen zien.

Onze eerste stop was bij de Painted Canyon, dat was een groot uitkijkpunt. Ondanks dat het miezerde en het nevelig was zagen we een prachtig landschap. Een verrassing voor ons was de aanwezigheid van een kleine kudde bizons (buffalo's). Deze liepen dwars over de parkeerterreinen heen en graasden hier en daar en liepen dan al grommend als olifanten verder.
In het park reden we een rondweg van ongeveer 60 km en we hebben een prachtige dag gehad.

Theodore Roosevelt NP, South Unit, bizon bij de ingang

Theodore Roosevelt NP, South Unit, kleine kudde bizons bij de ingang

Theodore Roosevelt NP, South Unit, kleine kudde bizons recht voor de GeoCruiser

Theodore Roosevelt NP, South Unit, Painted Desert met onstabiele bodem

Theodore Roosevelt NP, South Unit, Painted Desert

Theodore Roosevelt NP, South Unit, Painted Desert

Onderweg hebben we in dit park alleen al zes bizonkuddes gezien. Tijdens onze rit in het park reden we twee keer door velden waar heel veel prairiedogs waren.

Theodore Roosevelt NP, South Unit

Theodore Roosevelt NP, South Unit

Theodore Roosevelt NP, South Unit, bizon

Dreigende bizon

Theodore Roosevelt NP, South Unit

Theodore Roosevelt NP, South Unit, stenen komen vrij door de weggespoelde klei

Theodore Roosevelt NP, South Unit, kleilaag

Theodore Roosevelt NP, South Unit, gebakken gesteente is rood

Theodore Roosevelt NP, South Unit

Na dit bezoek was het nog te vroeg om een camping te zoeken, dus reden we alvast door naar de North Unit van hetzelfde park. De eerste indruk was dat we terecht waren gekomen in een omgeving die ooit zal uitgroeien tot een "nieuwe Grand Canyon", wat een fascinerende omgeving was dat.
Bij aankomst hebben we eerst kamp gemaakt op de park campground. Bij de aankomst in het park bleek dat we in een andere tijdzone terecht waren gekomen, we waren een uurtje kwijt. We kwamen daardoor na sluiting binnen. Op zich was dat geen probleem, want met behulp van zelfregistratie konden we onszelf inschrijven voor een nacht kamperen.

07-08-2014, dag 120
Na het ontbijt reden we verder het park in voor een geweldige rondrit. We zagen er weer glijdende heuvels, steenkoollagen en prachtige vergezichten over een slingerende Little Missouri River. We zagen tenslotte zandstenen bollen van een halve meter tot een meter in doorsnee. Graslanden stonden helemaal vol met bloeiende gele bloemen en het zonnige weer maakte het mogelijk mooie foto's te maken. Deze keer hebben we geen bizons gezien.

Theodore Roosevelt NP, North Unit, blokhut kijkt uit over de Little Missouri

Theodore Roosevelt NP, North Unit

Theodore Roosevelt NP, North Unit, middenonder steenkoollaag

Theodore Roosevelt NP, North Unit

Theodore Roosevelt NP, North Unit, dubbel slingerende Little Missouri

Theodore Roosevelt NP, North Unit

Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions

Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions

Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions

Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions

Bij de uitgang moesten we alsnog betalen of onze nationale parken jaarpas voor de entree laten zien, want onze auto hadden ze dus niet zien binnenkomen.
Na dit ochtendprogramma reden we verder in noordelijke richting. In de noordwesthoek van de staat North Dakota en de noordoosthoek van de staat Montana zijn rond 2006 vergunningen afgegeven voor oliewinning. Dat heeft ervoor gezorgd dat een aantal kleine stadjes, waar wij doorheen kwamen, sterk gegroeid waren (boom towns). Het wegennet was niet op de olie-industrie berekend en dat heeft ons enkele uren gekost. In het stadje Plentywood in Montana konden we kamp maken. We zaten nog maar 20 mijl van de Canadese grens af.

08-08-2014, dag 121
Bij de grens gingen we de USA verlaten en daar aangekomen moesten we volgens een instructiebord direct doorrijden naar de Canadese grenspost. De Amerikanen wilden ons niet meer zien.
Bij binnenkomst in de USA hadden we begrepen, dat de witte inlegkaart (Permit) in onze paspoorten weer aan de grens moest worden ingeleverd bij het verlaten van het land. De grenspost leek verlaten, dus Rob heeft de GeoCruiser aan de kant gezet en is op onderzoek gegaan. Hij liep op zijn gemak met de handen op de rug, zoals hij vaker deed. Aan de andere kant van het gebouw, daar waar auto"s het land inkomen, kwamen ineens twee douaniers naar buiten.
Rob moest direct stil staan en zijn handen laten zien; ze trokken nog net niet hun wapens. Rob vertelde wat hij kwam doen. Hij kreeg uitgelegd dat we binnen het half jaar van plan waren op hetzelfde visum terug te keren naar de USA, daarom hoefde de kaart niet te worden ingeleverd. De dag van definitief verlaten van de USA veranderde niet, dat bleef dus uiterlijk 19 november 2014.

We reden uiteindelijk Canada in, na een kort oponthoud bij de Canadese grenspost. Daar waren verder geen problemen.

Theodore Roosevelt NP, South Unit, bizon als toegift

Route van Craters of the Moon NP, Idaho tot de Badlands in North Dakota

Overzichtskaart van onze reis tot zover