28-07-2014, dag 110
Deze dag ging de rit verder naar het noorden en via een omweg bereikten we het "Craters
of the Moon NM" in de staat Idaho. Een scheur in de aardkorst heeft er voor gezorgd dat
lava uit diepere lagen van de aarde daar over de aardkorst stroomde.
's Avonds bij aankomst hebben we kamp gemaakt op de campground van het park, we waanden
ons echt op de maan.
Craters of the Moon NM, kampeerterrein op de maan |
29-07-2014, dag 111
In het park "Craters of the Moon" zijn we de mooie punten gaan bezoeken. We hebben
de ons zo bekende soorten lava teruggezien. A'a-lava, deze is ruw en scherp en de
Pahoehoe-lava dat is veel gladdere lava (spreek: pahoihoi).
Craters of the Moon NM, a'a-lava, met de restanten van een oude kraterwand |
Craters of the Moon NM, pahoehoe-lava |
Craters of the Moon NM, ingevallen lava-gang |
We hebben kleine en grote vulkanen beklommen en de wel zeer aparte natuur bewonderd. Sommige delen van het park zagen er uit alsof enkele jaren daarvoor nog actief vulkanisme was, maar bomen van minstens 1500 jaar oud bewijzen het tegendeel. Overleveringen van indianen wijzen ook op minstens enkele honderden jaren vulkanische rust in het gebied.
Craters of the Moon NM, oude boom |
Craters of the Moon NM, GeoCruiser op de vulkaan |
Denneappel met hars | Bloemen ? op dezelfde denneboom |
Craters of the Moon NM, bloeiende plantjes |
Craters of the Moon NM, Blazing Star, wat een contrast op de zwarte lava |
Craters of the Moon NM, vulkaan-deskundige |
Craters of the Moon NM, maanlandschap |
Na het bezoek aan "Craters of the Moon" reden we door naar Jackson Hole in Wyoming.
Onderweg kregen we weer een stortbui over ons heen.
In Grand Teton NP zochten we de eerste de beste camping op en zowaar er was nog plek voor
ons. Maar er was een probleem voor ons; als gebruiker van een kampeerauto met deels wanden
van tentdoek.
We moesten al het voedsel, wasmiddelen en andere sterk geurende spullen of materialen die
ermee in aanraking waren geweest, in speciale stalen kasten op de camping opbergen. Deze
kasten waren inbraakbestendig tegen beren. Heb je de spullen achter tentdoek, dan kunnen
beren daardoor binnen komen.
We zijn eerst nog even teruggereden naar Jackson Hole om te zien of we daar ergens een
kamer konden huren. Maar de betaalbare hotels waren allemaal vol, of we moesten $384
per nacht voor een hotelkamer betalen. Het was tenslotte hoogseizoen.
Grand Teton NP |
Grand Teton NP |
Op de camping hadden we gelukkig onze plek aangehouden.
Wij konden in onze kampeerauto twee noodslaapplaatsen maken en dat hebben we gedaan. Op die
manier kon ons dak dicht blijven, zodat beren niet zo maar konden binnenkomen.
We hebben weinig en onrustig geslapen, want de slaapplaats met een breedte van max. 90 cm
voor twee personen was iets te krap.
30-07-2014, dag 112
Slapen op het noodbed was voor één nacht nog te doen, al waren we deze dag niet helemaal
fit. We besloten dit niet nog een aansluitende nacht te doen. Dat hield in dat we maar
één dag hadden om Yellowstone NP te kunnen bekijken, helaas, maar dat was de
realiteit.
Alle andere hotelkamers en cabins waren wegens het vakantieseizoen tot in de verre omgeving
volgeboekt.
Het werd een snel en intensief bezoek aan onder anderen West Thumb, de "Old Faithful Geyser", Norris Basin en Mammoth Hotsprings. Tussendoor bezochten we nog wat andere plekken met geisers, modderpoelen, e.d.
Yellowstone NP, met de GeoCruiser voor de poort |
Yellowstone NP, West Thumb: modderpoel |
Yellowstone NP, West Thumb: blauwe poel met Yellowstone Lake op de achtergrond |
Yellowstone NP, West Thumb: heldere blauwe poel |
In 1976 zijn we ook al in Yellowstone geweest, we hebben nu geprobeerd wat andere
bezienswaardigheden te bezoeken, maar The Old Faithful Geyser was nog steeds onze favoriete
plek. Al meer dan honderd jaar geeft de geiser om de vijf kwartier een spectaculaire show
weg.
Onderweg zagen we af en toe een eenzame bizon en wat grote herten.
Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: in rust |
Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: er is wat publiek op afgekomen |
Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: in actie, halverwege |
Yellowstone NP, The Old Faithful Geyser: in actie, op volle kracht |
Yellowstone NP: waterval |
Yellowstone NP: rivier |
Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: geisers |
Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: overzicht |
Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: overzicht |
Yellowstone NP, Norris Geyser Basin: geiser |
Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings, hoger terras |
Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings |
Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings |
Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings |
Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings |
Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings |
Yellowstone NP, Mammoth Hotsprings |
In het dorpje Mammoth liepen herten zich tegoed te doen aan het malse gras van de gazons. Later op de dag hebben we een flinke kudde bizons gezien die de weg overstak. Dat veroorzaakte een flinke file.
Yellowstone NP, Mammoth, herten op de gazons |
Yellowstone NP, overstekende bizons |
Yellowstone NP, deel van een bizonkudde |
Yellowstone NP, bizon met nog een deel van de wintervacht |
We verlieten het park via de oostelijke ingang, in de richting van Cody. Het zou ver na
het vallen van de duisternis zijn voor we Cody bereikten.
Een flink stuk voor Cody vonden we een resort, "Elephant Head", waar we een
blokhut hebben gehuurd voor de nacht. En inderdaad we sliepen er als een blok.
Cody, Elephant Head blokhut |
31-07-2014, dag 113
IN het restaurant aten we voor ontbijt lekkere pannenkoeken en dronken we heel veel koffie.
Via Cody zijn we naar het oosten gereden, dwars over de "Big Horn Mountains"
(hoogterecord nu op 2958 m) naar Buffalo.
Een KOA-camping in Buffalo, Wyoming, had nog plaats voor ons, maar het liep daarna snel
vol wegens een Rodeo-festival in het stadje.
01-08-2014, dag 114
Tijdens het tandenpoetsen was bij Rob een vulling van een hoektand losgekomen. We hebben
een tandarts gezocht en met hulp van de campingeigenaar gevonden. Diezelfde middag konden
we al terecht; de schade werd snel en vakkundig gerepareerd. De assistente zou de
röntgen-foto en de rekening in digitale vorm mailen. We moesten contant afrekenen.
Dichtbij de tandarts zat in Buffalo een copy-shop, daar hebben we nog wat documenten
laten uitprinten.
02-08-2014, dag 115
We bleven op de camping in Buffalo en hadden intussen een ander plekje gekregen met wat
meer schaduw.
Er stonden Nederlanders naast ons, Han en Inga, zij woonden in de USA. We raakten met
elkaar in gesprek; zij waren net als vele anderen in onze GeoCruiser geïnteresseerd. Maar
hun interesse ging een stuk verder. Als we klaar zijn met onze reis wil Han onze
kampeerauto kopen, dat hebben we tijdens deze reis nog niet eerder meegemaakt. Ze
nodigden ons uit, als we in de buurt waren om naar hun zomerverblijf in Noord-Idaho
te komen. In ieder geval hebben we visitekaartjes uitgewisseld.
03-08-2014, dag 116
Wat verderop stond een Nederlands gezin op de camping. Ook zij waren nieuwsgierig naar
onze kampeerauto, ook zij namen het woord kopen in de mond. Wat is er aan de hand?
Binnen 24 uur zijn er twee mensen, die ineens onze kampeerauto willen kopen. Uiteraard
hebben we niets toegezegd, voorlopig gaan we er zelf nog jaren van genieten.
04-08-2014, dag 117
Volgens plan reden we in oostelijke richting om het Badlands NP in South Dakota te
bezoeken, we zouden dan ook de beroemde Mount Rushmore bezoeken dat daar in de buurt lag.
Maar . . . er was een grote maar . . . Deze bezienswaardigheden lagen dichtbij het stadje
Sturgis. In Sturgis was net de jaarlijkse meeting van ruim een half miljoen motorfietsers
begonnen, de Sturgis MotorCycle Rally 2014. Het gevolg voor ons was, dat alle
kampeerplaatsen voor meer dan een week tot heel ver in de omtrek van Sturgis (4.000
inwoners) waren vol geboekt. Het was voor ons dus onmogelijk een of meerdere dagen in
die omgeving te blijven. Onze plannen voor het bezoeken van Mount Rushmore en Badlands
NP konden we om dezelfde reden niet uitvoeren.
We richtten onze neuzen daarom maar op het noorden, richting Canada.
Maar eerst was er nog "Devils Tower NP". We wilden deze maffe bult in het
landschap al in 1976 bezoeken, maar dat was destijds te ver uit de richting. De Devils
Tower is het granieten restant van een oude vulkaan en deze steekt bijna 300 meter boven
het landschap uit. Sommige mensen denken dat het een versteende stronk is van een
reusachtige prehistorische boom. Kies
We reden dus deze dag van Buffalo naar de Devils Tower in het noordoosten van Wyoming.
De hele dag waren er veel motorrijders op de wegen in de richting van de Devils Tower.
Later bleek dat aan de Sturgis motorhappening een motorrit was verbonden van Sturgis
heen en terug naar de Devils Tower.
Bij de ingang van het Devils Tower park was een grote parkeerplaats en het stond er vol
met geparkeerde motoren. We hebben veel prachtige motorfietsen gezien en bewonderd (voor
de motorliefhebbers zijn hier een aantal foto's).
Devils Tower van verre |
Devils Tower van verre |
Devils Tower met de GeoCruiser |
Devils Tower parkeerplaats, fotograaf op zoek naar mooie plaatsjes |
Devils Tower parkeerplaats, Harley Davidsons |
Devils Tower parkeerplaats, Victory motorfiets |
Devils Tower parkeerplaats, nog een Indian |
Devils Tower parkeerplaats, Indian, detail |
Devils Tower parkeerplaats, Boss Hoss achterzijde |
Devils Tower, Valkyrie motorfiets |
Devils Tower, motorfiets van ...? met ...? onveilig ...! |
Recht tegenover de ingang van het "Devils Tower National Park" was een
KOA-camping.
We hadden net kamp gemaakt toen een Zwitsers stel, met een lange Land Rover Defender
pickup met daarop een pickup-campercabine, naast ons kwam staan. Op de zijkant van hun
Defender stond een grote sticker met daarop vermelding van hun PanAmericana-avontuur.
Gaby en Claudio waren bijna aan het eind van hun avontuur, want zij waren in Argentinië
begonnen en onderweg naar Halifax.
Natuurlijk hebben we kennis gemaakt, kaartjes uitgewisseld van de websites en ze hebben
ons van allerlei tips voorzien. Veel tips leken zeer bruikbaar.
Devils Tower camping, Defender van Gaby en Claudio |
05-08-2014, dag 118
Vroeg in de ochtend was de Devils Tower nog gedeeltelijk in nevelen gehuld. Die bult in
het landschap was 's ochtends met de zon in de rug veel beter te fotograferen.
Devils Tower, in de ochtendnevel |
Devils Tower, in de zon |
Die ochtend reden we het nationale park in; het eerste wat opviel was een groot veld dat helemaal vol zat met gaten. Prairiedogs hadden het erg druk met gaten graven en ze trokken zich niet veel aan van de fotograferende toeristen.
Devils Tower NP, prairiedogs | Devils Tower NP, prairiedog |
We zijn tot aan de voet van de Devils Tower gereden en gelopen en we hebben deze hoge granieten bult van bijna alle kanten kunnen zien.
Devils Tower NP |
Devils Tower NP |
We hadden intussen veel gehoord over Sturgis in South Dakota, eindelijk reden we er heen.
Op de weg naar Sturgis werden we steeds meer vergezeld door veel motorrijders. We wisten
niet waar we heen moesten rijden in Sturgis, dus zijn we achter een groep motorrijders
aangereden en zo zijn we op de goede plek in Sturgis terecht gekomen. Dit werd nog eens
bevestigd in het toeristenbureau waar we toevallig langs kwamen.
Voorzien van een stadsplattegrond vonden we al snel een plek om onze GeoCruiser te parkeren
en de weg te vinden naar "Main Street" waar het allemaal gebeurde. Het was een
kilometers lange straat die was volgezet met vier lange rijen motorfietsen. We konden beide
uiteinden van de straat niet zien, zolang was die straat. We zijn er een stukje op een neer
gelopen en we hebben wat foto's gemaakt.
Sturgis, Main Street |
Sturgis, Main Street |
Sturgis, Main Street |
Sturgis, passerende veteranen-motorfiets |
Sturgis, passerende Boss Hoss |
Sturgis, Harley-humor ? |
Sturgis, vrij ondernemersschap: verhuur je grasveldje als camping, met extra service |
We hebben ons verbaasd, hoe een stadje van normaal 4000 inwoners was omgebouwd tot een stad,
waar in een week ruim een half miljoen bezoekers met hun motorfietsen kwamen. Main Street was
ook nog eens een aaneenschakeling van tattoo-shops, t-shirt handelaren, motorenonderdelenshops,
hamburger-zaakjes en souvenirsshops. We hebben onze ogen uitgekeken. Na een paar uur hadden we
het gezien en zijn we de auto gaan ophalen en zijn we verder gereden.
In het stadje Bowman, in North Dakota, vonden we in de stromende regen een kampeerterrein.
06-08-2014, dag 119
We vonden het jammer dat we het Badlands NP in South-Dakota niet konden bezoeken. Op weg
naar het noorden, naar Canada, wisten we dat er nog meer delen Badlands lagen en dat waren
ook National Parks. Ze hadden de namen gekregen: "Theodore Roosevelt NP, South
Unit" en verder naar het noorden de "North Unit".
We hadden er eigenlijk niet veel verwachtingen van, maar we kwamen terecht in fantastisch
mooie landschappen. Er zijn daar glijdende heuvels en af en toe brandende steenkoollagen.
Deze brandende steenkool, ontstoken door de bliksem, zorgde ervoor dat bovenliggende heuvels
van zacht gesteente werden gebakken en dus hard werden en rood kleurden. Na de vele
verschillende landschappen in de staten New Mexico, Arizona en Utah met de vele prachtige
landschappen met gele en verdorde begroeiing, was het een verademing hier in de Badlands
volop groene begroeiing te kunnen zien.
Onze eerste stop was bij de Painted Canyon, dat was een groot uitkijkpunt. Ondanks dat het
miezerde en het nevelig was zagen we een prachtig landschap. Een verrassing voor ons was
de aanwezigheid van een kleine kudde bizons (buffalo's). Deze liepen dwars over de
parkeerterreinen heen en graasden hier en daar en liepen dan al grommend als olifanten verder.
In het park reden we een rondweg van ongeveer 60 km en we hebben een prachtige dag gehad.
Theodore Roosevelt NP, South Unit, bizon bij de ingang |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, kleine kudde bizons bij de ingang |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, kleine kudde bizons recht voor de GeoCruiser |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, Painted Desert met onstabiele bodem |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, Painted Desert |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, Painted Desert |
Onderweg hebben we in dit park alleen al zes bizonkuddes gezien. Tijdens onze rit in het park reden we twee keer door velden waar heel veel prairiedogs waren.
Theodore Roosevelt NP, South Unit |
Theodore Roosevelt NP, South Unit |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, bizon |
Dreigende bizon |
Theodore Roosevelt NP, South Unit |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, stenen komen vrij door de weggespoelde klei |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, kleilaag |
Theodore Roosevelt NP, South Unit, gebakken gesteente is rood |
Theodore Roosevelt NP, South Unit |
Na dit bezoek was het nog te vroeg om een camping te zoeken, dus reden we alvast door
naar de North Unit van hetzelfde park. De eerste indruk was dat we terecht waren gekomen
in een omgeving die ooit zal uitgroeien tot een "nieuwe Grand Canyon", wat een
fascinerende omgeving was dat.
Bij aankomst hebben we eerst kamp gemaakt op de park campground. Bij de aankomst in het
park bleek dat we in een andere tijdzone terecht waren gekomen, we waren een uurtje kwijt.
We kwamen daardoor na sluiting binnen. Op zich was dat geen probleem, want met behulp van
zelfregistratie konden we onszelf inschrijven voor een nacht kamperen.
07-08-2014, dag 120
Na het ontbijt reden we verder het park in voor een geweldige rondrit. We zagen er weer
glijdende heuvels, steenkoollagen en prachtige vergezichten over een slingerende Little
Missouri River. We zagen tenslotte zandstenen bollen van een halve meter tot een meter in
doorsnee. Graslanden stonden helemaal vol met bloeiende gele bloemen en het zonnige weer
maakte het mogelijk mooie foto's te maken. Deze keer hebben we geen bizons gezien.
Theodore Roosevelt NP, North Unit, blokhut kijkt uit over de Little Missouri |
Theodore Roosevelt NP, North Unit |
Theodore Roosevelt NP, North Unit, middenonder steenkoollaag |
Theodore Roosevelt NP, North Unit |
Theodore Roosevelt NP, North Unit, dubbel slingerende Little Missouri |
Theodore Roosevelt NP, North Unit |
Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions |
Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions |
Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions |
Theodore Roosevelt NP, North Unit, Cannonball Concretions |
Bij de uitgang moesten we alsnog betalen of onze nationale parken jaarpas voor de entree
laten zien, want onze auto hadden ze dus niet zien binnenkomen.
Na dit ochtendprogramma reden we verder in noordelijke richting. In de noordwesthoek van
de staat North Dakota en de noordoosthoek van de staat Montana zijn rond 2006 vergunningen
afgegeven voor oliewinning. Dat heeft ervoor gezorgd dat een aantal kleine stadjes, waar
wij doorheen kwamen, sterk gegroeid waren (boom towns). Het wegennet was niet op de
olie-industrie berekend en dat heeft ons enkele uren gekost. In het stadje Plentywood in
Montana konden we kamp maken. We zaten nog maar 20 mijl van de Canadese grens af.
08-08-2014, dag 121
Bij de grens gingen we de USA verlaten en daar aangekomen moesten we volgens een
instructiebord direct doorrijden naar de Canadese grenspost. De Amerikanen wilden ons niet
meer zien.
Bij binnenkomst in de USA hadden we begrepen, dat de witte inlegkaart (Permit) in onze
paspoorten weer aan de grens moest worden ingeleverd bij het verlaten van het land. De
grenspost leek verlaten, dus Rob heeft de GeoCruiser aan de kant gezet en is op onderzoek
gegaan. Hij liep op zijn gemak met de handen op de rug, zoals hij vaker deed. Aan de andere
kant van het gebouw, daar waar auto"s het land inkomen, kwamen ineens twee douaniers
naar buiten.
Rob moest direct stil staan en zijn handen laten zien; ze trokken nog net niet hun wapens.
Rob vertelde wat hij kwam doen. Hij kreeg uitgelegd dat we binnen het half jaar van plan
waren op hetzelfde visum terug te keren naar de USA, daarom hoefde de kaart niet te worden
ingeleverd. De dag van definitief verlaten van de USA veranderde niet, dat bleef dus
uiterlijk 19 november 2014.
We reden uiteindelijk Canada in, na een kort oponthoud bij de Canadese grenspost. Daar waren verder geen problemen.
Theodore Roosevelt NP, South Unit, bizon als toegift |
Route van Craters of the Moon NP, Idaho tot de Badlands in North Dakota |
Overzichtskaart van onze reis tot zover |