Vanaf de Flinders Ranges reden we naar het zuiden; het landschap veranderde bijna iedere honderd kilometer zeer ingrijpend. Van verdorde woestijnachtige omgeving, reden we ineens door groene weilanden, graanvelden, zonnebloemvelden en daarna door wijngaarden. En tussen de wijngaarden reden we ineens langs de wijnranken van het wijnhuis Lindemans. De witte wijn die we ruim drieduizend kilometer noordelijker in Darwin hebben gedronken, kwam misschien hier vandaan, wat een toeval.

Na de Flinders Ranges hebben we nog een overnachting gehad in Clare. Vanuit Clare zijn we dwars door Adelaïde gereden naar Naracoorte. Zoals ook andere doelen van onze vakantie was dit er ook één die op de wereld erfgoedlijst staat. Het ging om de "Naracoorte Caves National Park". Al vele jaren is dit park bekend om de druipsteengrotten.
Pas enkele tientallen jaren geleden is men verder in de grotten gaan zoeken en heeft men in nieuw ontdekte grotten kolossale stapels geraamtes gevonden. Dieren waren in de loop van 500.000 jaar in diepe gaten gevallen en zo in de grotten terechtgekomen en daar overleden. Er zijn daar vele geraamtes gevonden van dieren die al duizenden jaren terug zijn uitgestorven. Het grootste deel van deze grotten moet nog worden onderzocht. Er zijn daar skeletten van aparte soorten Tasmaanse Duivels, buideltijgers, buidelleeuwen en reusachtige kangoeroes aangetroffen.
Wij hebben de Victoria Fossil Cave gezien en we hebben enkele van deze geraamtes kunnen bewonderen. In de druipsteengrotten zijn de lamelvormige en stervormige druipstenen erg bijzonder.

South Australia

We zijn er bijna, .. de koffie staat klaar	Banksia bloemen

Victoria Fossil Caves	Victoria Fossil Caves

Victoria Fossil Caves	Victoria Fossil Caves

Victoria Fossil Caves	Victoria Fossil Caves

Victoria Fossil Caves	Victoria Fossil Caves, doorzichtig gesteente

Fossielen	Fossielen

Fossiel, roofdier	Fossiel, kangoeroe

Fossiel, schaduw	Onderweg naar Victoria State

Reusachtige eucalyptus bomen	Pigeon

In Naracoorte zaten we bijna aan de zuidkust, we gingen vandaar in oostelijke richting. Via Horsham en Stawell reden we naar de "Grampians National Park". Net buiten de toegang van het park zochten we een camping op. Onderweg naar de Grampians begon het te regenen. De rest van de dag en de volgende morgen bleef het regenen. Zo kregen we de gelegenheid, weer eens onze verhalen te schrijven en andere werkzaamheden in de camper te verrichten. 's Middags klaarde het weer op en we zijn direct het park ingereden en in het noordelijke deel van het park hebben we een aantal routes gereden en gelopen.

De Grampians liggen als een bergrug in een laagvlakte, dus we moesten vanaf de camping direct flink klimmen. Zo hebben we vanaf verschillende punten mooie vergezichten gezien. Acht maanden voor onze komst is een groot deel van het Park door bosbranden verbrand. Zoals gebruikelijk is in de Australische natuur, is het herstellend vermogen van de plantenwereld erg groot. Daar hebben we veel voorbeelden van gezien. Er waren echter ook nog wegen afgesloten omdat het daar nog te gevaarlijk was na de branden. Het is erg vreemd om in een deels zwartgeblakerde natuur rond te lopen.
Nog geen maand na ons bezoek aan de Grampians is het andere (zuidelijke deel) ook afgebrand.

Victoria

Grampians NP in de regen	Uitzicht op de camping

Grampians NP, stuwmeer	Grampians NP

Grampians, NP	Grampians, NP

Grampians, NP	Grampians, NP

Grampians, NP	Grampians, NP

Grampians, NP	Grampians, NP

Wallaby met Joey	Wallaby

Bloeiende grasboom	Bloeiende grasboom

Bloeiende grasboom	Grampians, MacKenzie Falls

Raven	Magpie

Grampians NP	Grampians NP

Via de zuidelijke toegang tot de Grampians NP verlieten we het prachtig park. We reden recht naar het zuiden en in Warrnambool bereikten we de Zuidelijke Oceaan. In Peterborough vonden we weer een camping. Omdat het stormde werd ons geadviseerd om onze camper direct achter de receptie neer te zetten, zo stonden we in de luwte van dat gebouw. Dat was inderdaad een goed idee. Op deze camping hebben we een gezellige avond gehad met Nederlanders, die met een camper op weg waren van Sydney naar Adelaide. We hebben natuurlijk ervaringen uitgewisseld en elkaar aan ideeën geholpen.

Midden op de camping waren drie zeemeeuwen aan het stoeien om een vrucht, maar ze lieten zich wegjagen door een "Long-billed Cockatoo".

De volgende dag waaide het nog steeds heel erg hard. Het was wat je noemt een "kwaaie wind".
Deze dag stond "the Great Ocean Road" op het programma. Vlak na Peterborough bezochten we de vele uitkijkpunten over de Oceaan en de prachtig geërodeerde rotskust. Een hoogtepunt was ons bezoek aan "the Twelve Apostles". Dit waren oorspronkelijk twaalf rotszuilen net buiten het strand in zee. Tot een half jaar voor ons bezoek waren het er nog acht, maar wij konden er maar zeven bezichtigen, omdat de achtste zuil intussen in de zee is verdwenen.

Pelican	Long-billed Cockatoo (R)

Great Ocean Road	Great Ocean Road

Great Ocean Road	Great Ocean Road

Great Ocean Road	Great Ocean Road

Great Ocean Road	Great Ocean Road

	Twelve Apostles

Great Ocean Road	Great Ocean Road

Great Ocean Road	Great Ocean Road

...	Zilvermeeuw

We hadden na deze prachtige kust nog tijd over. In Princetown lieten we ons adviseren en we reden door naar "Otway National Park". Hier hebben we een fijne wandeling gemaakt door een mooi stuk regenwoud.
Aan het eind van de dag vonden we in Kennett River een kampeerterrein. Hier was een onverwachte attractie in de vorm van wilde koala's. We hebben een aantal mooie foto's kunnen maken.
In Lorne kochten we de volgende dag in een postagentschap een pass voor de toltunnel in Melbourne. Net als Adelaide wilden we Melbourne zo snel mogelijk passeren.
Ons doel voor deze dag lag bij "Wilsons Promontory National Park".

Otway NP	Otway NP, boomvarens

Otway NP, boomvarens	Otway NP, boomvarens

Otway NP	Otway NP

Otway NP	Otway NP

Australian Wood Duck	Crimson Rosella's

Melbourne	Melbourne